观高考有感300字(实用31篇)
admin 2023-11-18 11:59:38 有感 38
观高考有感300字 第1篇
“高考1977”是最近热播的一部电影,乍一看电影名字,以为是一部为经历过那场重大变革的人而准备的电影,但在观看过影片后,才发现他也是和咱们这样的年轻人看。
影片讲述了一群因上山下乡而被耽误了领悟的知青在1977年_复出后,经历了恢复高考这一重大变革使他们燃起了要回家乡,要有完美生活的期望。体现了那时候知青们对未来的憧憬和对领悟的热情。
“高考1977”是一部历史题材的励志电影,那些知青们为了能够高考并且透过它而顽强拼搏,永不言败的精神深深感动了我,也感染了剧场里的所有人。剧中的高潮部分,呢群知青为了追上火车发疯般的追赶那段深深感染了我。他们追得不知是火车啊,更是梦想,更是未来,而咱们此刻这一代人生活条件好了,教育设施好了,但是咱们对领悟的热情却渐渐的缺少了。呢种为了理想而发奋打拼的精神不正是咱们却发的吗?无论在什么时候,这份对领悟的热情都不能少啊!
这次期中考试失利,很大一部分原因在于我复习是不够认真,不够专注,不够有拼劲!看了电影之后,我着实受到了教育,我决定领悟呢些知青们在知识的海洋中勇往直前,无所畏惧,向着理想进发!
观高考有感300字 第2篇
几片翠绿的茶叶,静静地躺在紫砂壶底,这个时候,沸水来了,它们开始轻轻舞动。于是,水变翠绿了,升起的缭绕水雾也变翠绿了。突然惊醒,原来又是那个漂亮的梦。
这个梦总在我脑海中一遍又一遍地出现,但每次当我正要端起那杯茶时,却又突然醒来。在梦中,茶的清香,这般的清闲、安逸,与现实看上去那样格格不入。白天,我没时间泡茶,更没心思品茶;于是,在梦中享受那份闲适与快乐。然而一步之遥的杯子却如何也触摸不到,那是由于我的理智不允许我放松一分一秒,即便是在梦中。
这到底是由于繁忙的我对清闲如饥似渴,还是由于经历了繁忙的我,知道了清闲的快乐,我一个人并不了解。我只知晓,梦醒后,还有更多的事要做。
牵着好友的手,漫步在繁星点缀着的天空下。夜,没让世界沉寂,由于我的确感受到了青春的气息。大家回味着过去,憧憬着将来,心早已飞到了另一个漂亮的国度。脚边的小草也久久不愿睡去,它想偷听大家在讲什么,由于它永远感受不到什么叫做苦涩后的甜蜜。只有大家,高考考试前的大家才会拥有这份感受。我们的运势握在我们的`手中,这是再幸福不过的事情了。
一阵秋风吹来,枫叶满地,大伙一拥而上,期望拾到最红最好看的的那片枫叶。然而真的有价值的江枫不会随便被微风吹落,它高高地站在树顶,如火焰般鲜艳夺目。于是,大伙争相向上爬。一不留心,被旁边的同学挤了下来,重重地摔在地上,磨破了手,折断了腿,疼痛钻心。但我哪敢休息片刻,只怕晚了一步,枫叶便被摘走。我忍着疼痛向上爬,眼泪,只好悄悄地流进肚里。
“高考考试”这道家常菜,说来平时,却风味十足。酸甜苦辣样样俱全。虽然,我确实不愿多尝一次,然而它的味道已经刻骨铭心了。
当多年后的某一天,高考考试的味道第三回味在嘴里时,更会百感交集,意味深远。
观高考有感300字 第3篇
今天的考试结束了,高考原来也不过如此。还没有一诊二诊考试那么严肃和认真。时不时的抬头看看那些奋笔疾书的考生,不知道是郁闷还是兴奋,仿佛我是一个局外人似的。考试之后才知道自己还有很多的不足,但事以至此,于事无补,也才只有接受了。原来高考是这么的简单和随意,考不好也没什么关系!我都怀疑那些守在考场外的事是不是有病!想着以后的茫茫日子,我又怎么打算呢?还有明天的考试,我
明知是火,偏要扑的,是飞蛾;明知是梦,偏要追的,是世人。扑到火中,不过是变成了灰烬。可梦呢?世上又有几人知道他们所要追求的.是什么。即使知道自己会遇到什么,也不在乎自己会遇到什么,只是就这样盲目的追逐。追到路的尽头,却发现一切不过一场无意义的闹剧。之前所有的坚持也都只是一个无谓罢了。
红尘多愁苦,一切皆因自己而定。
相信因果循环吗?佛家总是提倡要忍耐要相信好人有好报。其实那不过是一种自我暗示。人,要做好人不能做坏人,并不是在你死后会下地狱。人,要有良心,要时刻记得自己是个人而不是禽兽。人,之所以为人是因为人有心。金钱的利诱,有多少人又能站稳脚跟?美女当前,又有几个能不犯错?什么是红尘?这就是红尘!
人,不能离开精神,人,需要有精神。可人的精神从何而来,从和尚那里!诚然,我所说的和尚是那些有着觉悟有着大慈大悲的和尚。参阐,其实就是参悟人生。人生如梦,似幻似实。就像是如今的网络,真实的虚幻,虚伪的真实。
观高考有感300字 第4篇
看了《高考1977》这个电影。看了之后,感动颇多。
那个年代,想读书是多么的困难,不读书就只能永远留在农村种地,无法发挥自己的光和热,无法去实现自己的理想!都是知识分子,落魄到那个地步,真的很可怜,这也是十年内乱带来的恶果之一。幸好_同志用心提出恢复高考,那些想读书的青年人才有机会去实现自己的价值。
剧中最令我感动的地方就是当他们得知能够参加高考之后那种激动,那种对知识的渴望。我们这代人,吃得好喝的好,但是却没有那种对知识的渴望,上学也完全是被家里逼的,谈到高考更是怨声载道。但我想,如果你看了这部电影,你也许会喜欢高考。虽然它有很多很多的缺点,但是目前它是唯一适合我们国家的选拔制度。试想一下,如果此刻还是当年那种的推荐制度,上大学要靠政治背景,我们此刻多少人还能上得了大学了?所以,我们每一个大学生都要珍惜此刻的机会,好好利用大学里面的资源,尽可能的去多学习科学知识,为我们的祖国,为我们自己的未来奠定好基础。
电影里面的感情也让我思考了很多。陈琼愿意等,但是现实很残酷,每个人都要应对,他们应对的就是那个时代的保守观点。现实社会中,浮躁的人太多,想在一齐就在一齐,想分就分,想要找到电影中那个年代纯真的感情,真的太难了。
最后要说的就是导演和演员的出场。孙海英是我比较喜欢的一个演员,很成熟,很有魅力。他的激情燃烧的岁月让我感动了很久很久。周显欣,很漂亮,对她我不太熟悉,但是很支持这种新演员,期望能够走的更远啊。
期望以后这种组织看立志电影的活动能够更多,更好,让我们大学生活能够丰富些,让我们思想能够更加深入,不能再那么肤浅了。
观高考有感300字 第5篇
孙径舟,合肥一中理科学霸,曾获全国中学生生物竞赛银牌。在高三年级理科前十名中,他稳占一席。
学会总结各种解题方法
初见记者,孙径舟有点紧张。坐在会议室沙发上,他双手不停来回揉搓。老师们都夸你成绩好,物理还经常拿满分,真厉害。听到记者的夸赞,孙径舟露出了腼腆的笑容,也不是那么牛,有时候也会丢个一两分。
问及离高考还剩两个月,如何备考物理时,他表示,注重基础知识的积累和总结各类题型的解题方法尤为重要。
把各类题型归纳在一起,研究做题套路,总结解题方法。不仅物理,我觉得理科学科都是这样,复习起来更有效率,也能提高审题能力。孙径舟说,在总结题型时,还可以标注易错点。经常翻看题型,一目了然,也能增进理解和对自己多一些提醒。
不松懈也不要透支精力
现在离考试越来越近,我会继续跟着老师的节奏复习。孙径舟说,除了紧跟老师节奏,他计划花些时间对所有科目的知识点再统一梳理一遍,在最后冲刺阶段多做模拟题和冲刺题,尤其留意自己易错的'地方。
考试紧张很正常,我也一样。但要学会调整心态,静下心来复习。孙径舟说,他现在每天6点30分左右起床,为了确保学习效率,晚上11:30就会睡觉。
身体是学习的本钱。吃好喝好睡好,才有充足的精力。孙径舟说,疲劳战术不一定能保证学习效率,高三的学生还是不要熬夜或透支精力。不能松懈,也不要透支精力。做好准备,以最好的状态迎接高考。
观高考有感300字 第6篇
《全城高考》是一部清新、温情、励志,传递正能量的校园电影。影片在著名的湖北黄冈中学以及黄冈师范学院拍摄,剧中讲述了四个高三学生以及老师、家长、社会在一场青春无悔、感动时代、见证风华、牵动每一个中国人神经的高考面前的所思所求、所苦所乐,以考生的拼搏精神和远大理想折射时代精神,以父母的关切、以可怜天下父母心的情怀关注民生,以考生的不同命运和不同选择扣问社会良知,以社会的百态反观、反思高考制度。
上半年在高考前夕寻找班会资料时,小蒋给我推荐了这部电影,找同事帮忙下载电影,但教室里的多媒体设备不能播放,高三12班的电脑高手罗浚玮转换了播放格式,我借了手提电脑到教室,终于全班欣赏到了这部青春励志片。上星期的班会课,我针对班里的孩子们缺乏明晰的学习目标的现状,再次选择《全城高考》进行理想和励志教育,我希望我的关门弟子们明白:只要努力,青春无憾。
《全城高考》这部电影出场演员人数不多,主要人物是四个高三学生任雪、林叶、贺帆和秦鹏,以及他们的家长、他们的班主 任范义本老师。电影剧情也不复杂,全剧讲述的是在高考冲刺阶段(倒计时30天里)这些人物之间所发生的特殊故事。班长任雪,父亲任红生是房地产公司老板,他动用关系给女儿提早领取高中毕业证书,逼迫女儿去海外留学,最后任雪坚持不去而离家出走。
清秀柔弱的林叶,她的父亲林大可到深圳打工后成为包工头,与贤良温顺的结发妻子杜勤离婚,但杜勤把离婚的事儿一直瞒着女儿,林叶在17岁生日那天偶然知晓父母已经离婚的真相,这真相有如五雷轰顶,让她伤心欲绝,导致要放弃高考;贺帆是班上的学习委员,学习成绩很优异,坚信苦读能改变自己和家庭的命运。他的父亲贺江海原先是公司职员,后为个体洗车户,由于为筹备儿子读大学的学费而遭奸商诈骗,贺帆去找奸商理论,父亲为了保护儿子而打伤人被拘留,导致贺帆的精神压力过大,也想要放弃高考;具有写作天赋和音乐天赋的另类学生秦鹏成绩不好,但是他喜欢写小说,对生活也充满自信,但常常喜欢搞恶作剧。
演班主任范义本的演员是方中信,他演活了严谨时带着儒雅,儒雅中透着刚强,刚强里却隐着柔情的范老师。范老师懂得青春期的孩子有一条骄傲敏感的神经,所以他会在课堂上耐心地循循引导,会为了平复秦鹏躁动的心而比拼篮球,会为了挫磨秦鹏过于张狂的行径开口唱歌;范老师理解尊重学生,知道只有学生自己想走的路才是正确的路,所以他才会不卑不亢地面对任雪父亲坚持他的做法;范老师将学生当做自己的孩子一般看待,所有脆弱的心灵都需要温柔呵护,所以他为林叶移栽桃木、施肥除虫,等待林叶能像枝头嫩叶一样再绽笑容。
范老师用尽全力为学生做他能做到的事,所以他为贺帆出手痛击流氓,他为意外受伤的贺帆争取特殊的高考考场;范老师同时也是一位为全班同学负责的班主任,所以他会在同学排名落后时以跑步来发泄心中郁结……他用自己独特的教育方法和善解人意的关心,最终解决了四位学生各自的问题,激发了学生们拼搏的动力,他们在高考中考出了自己优异的成绩,贺帆考上北京国际关系学院传媒系,林叶考上北京师范大学历史系,任雪考上北京大学中文系,都实现了自己的志愿。唯独秦鹏查询无果,但他已和北京一家出版社签约,成为一名签约作家。秦鹏、任雪、贺帆、林叶以及其他学生,在秦鹏吉他的伴奏下,唱出了属于他们高三(9)班学生自己的歌,表达了三年来对范老师的感激。
可以说,剧中每一个主角都成功塑造出了不同性格类型、不同家庭背景的学生精彩的人物形象。从年轻的十七岁的孩子身上,我们收获了感动,更多的是进一步的思考。一个人最难能可贵的便是不抛弃、不放弃的精神。不抛弃别人,不放弃自己。当贺帆挎着一袋假烟冲向恶势力与其搏斗时,他心中没有抛弃生他养他的父亲;当他出了车祸躺倒在地上,神智昏迷也不忘高考,当他在特殊的考场泪眼盈眶喊出他心中的答卷时,他没有放弃他自己。
秦鹏特立独行、洒脱不羁,他不拘泥于读书只为上大学,他能在篮球场上彰显青春活力,也能在阳台上弹着吉他唱自己的歌,还能徜徉在文字海洋,在《故国神游》里翻涌着文学的浪涛。这何尝不是现实生活中,某些学生在面对沉重的高考应试制度时的一种有力的反抗?三百六十行,行行出状元,那些不看重“分数定人生”的考生也会闯出一片属于他自己的崭新天地。
面对出国热,剧中的任雪毅然决然选择北大中文系。中国文学文化所凝练出的广阔境界,需要年轻一辈的人才去发扬光大、传承创新,我们需要抵抗经济全球化时代中来自西方世界的文化殖民、文化侵略,我们需要以中国文化的博大精深去与西方文化做抗争。真正的爱国者会深深扎根于民族文化里,汲取精华只为强国!
每一个年轻主角都在戏中诠释着璀璨的青春应是何模样,他们的嬉笑怒骂正在不经意间丰满了人生的经历。所有为高考这一重大主题而用尽全力的拼搏、迷茫无助的挣扎、触发的绵绵情愫,无论是亲情、友情、师生情亦或是朦胧爱情,丝丝点点地加固着他们最终的信念——为自己而战、为理想而活!
我不知道我的关门弟子们在他们漫长的人生旅程中会书写怎样的句段,我只希望他们记住高中三年的桩桩件件、点点滴滴,希望他们把自己在教室阅览室里埋头攻读的身影、在田径场上奔跑腾跃的英姿、在艺术周里登台歌舞的倩影……全都刻录成记忆光盘,这张光盘的正面,应该写上“只要努力,青春无憾”八个金光闪闪的大字!
观高考有感300字 第7篇
看完《高考1977》这部电影时,我的大脑有短时间的空白。
相当感动。深刻体会到剧本里所蕴藏的各种活生生的人性情愫及其深厚、磅礴之气韵,尤其放在1977那样一个局势动荡、人性复苏的年代,实在不得不叫人叹为观止。这部电影太好了。
是高考恢复的一年,也是给人映象最深刻的一年。1977的高考是改变个人和国家命运的赶考。在1977年之前,许多来自北京、上海等地的知识青年上山下乡。在那种条件下,没有任何的复习资料,但是人们的复习热情没有因此而减少。在影片《高考1977》中,描述的就是这些知识青年面对高考恢复时,所发生的事。
从结构上看,框骨明晰,支架紧实。它的节奏感很好,让人看来,只想一口气看下去,舍不得中断。剧中人物个个鲜活,凸现那个年代知青、政治、生存环境等特性,人物关系也充满了可看性,人与人之间的依托、矛盾甚而叛逆交相辉映,犹如平静湖面下不断涌动的熔岩热泉,动静、冷热之间彰显着人性在那个年代里最本真的东西,实在扣人心弦、耐人寻味。
我想,《高考1977》这部电影,大概是想通过1977年恢复高考这一消息在东北某农场发放前后,众知青、农场场长以及与这些知青相关的亲人们的思想、生活随之而发生的各种改变,以及在那个年代特殊的大环境下他们之间所产生的一系列矛盾,展示出1977年“高考恢复”这一历史事件在我国近代发展过程中的重大里程碑意义,说明这个改革对于我国近代人才、文化、知识、科技乃至经济等各个方面的重生、崛起与迅速发展的伟大作用,让我们再次充分认识到,一个国家的发展不能离开人才、知识、科学与文化的根本思想。一个人,不能没有文化,没有知识。一个民族,更需要文化、需要知识、需要科学。
而这样好的一个剧本中,自始自终只有一个女主角――“陈琼”。
陈琼是一个浓具年代、历史、政治色彩的角色,在她的身上,承载了大量1977那个年代、恢复高考这个事件之下含合着历史遗迹、政治利害关系的人性本真,她的情感里有着特殊政治矛盾下的极端因素,是一个典型中国近代社会的因政治、立场、出身、界限等观念而导致情感、思想陷入极端的悲婉、压抑的女知青形象。
陈琼,既纯真又忧郁、既可爱又压抑、既秀美又沧桑、既善良又可悲、既温柔又古板、既聪慧又自卑、既坚定又彷徨、既朴实又可怜……总之,她是那么的真实、矛盾、压郁而又厚重。
这样的好电影,这样的好角色,再加上这样好的创作主体――上海电影集团公司,几乎可以吸引每一个观众的眼球。
在影片中,当人们得知高考恢复时,所有的人似乎都看到了希望。但是,要去参加高考的人,必须要有推荐表才可以,所有的人都在争取着推荐表。虽然,在这过程中小根宝不幸的死了,但是,老迟最终被他们所感动,支持所有的人去参加高考,而且在他们有困难的时侯,还帮助他们。虽然求学的过程是曲折的,但是最终的结局是完美的,有的人考上了自己理想的大学。
现在高考已经持续了30几年,有许多人通过高考进入自己理想的大学。现在的我们复习时,环境是多么的好,复习的资料又是那么的齐全,然而,现在有的人复习的热情却不像以前。我们是否应该反省一下,我们读了这么多年的书是为了什么?是为了将来考上理想大学,再找到一分好的工作。如果我们现在整天的无所事事,那等到高考成绩下来时,我们就会后悔莫及了。所以,我们要向影片中的人一样,不畏任何的艰险和困难,为着自己的梦想一直拼搏。
观高考有感300字 第8篇
当最新的高考改革方案出台后,引起了广大教育人士的讨论。我们作为一线教师,更应该及时把握国家高考改革的方案,把国家教育方针落实到自己的实际行动中,为孩子们将来的高考铺平道路。虽然说学习不是为了考试,但是如果不考试怎么评价自己平时的学习。
最新的高考改革要求考试科目上保持统一高考的语文、数学、外语科目不变、分值不变,不分文理科,外语科目提供两次考试机会。计入总成绩的高中学业水平考试科目,由考生根据报考学校的要求和自身的特长,在思想政治、历史、地理、物理、化学、生物等科目中自主选择。相应的招生政策也发生一定的改变,现在已经实行了上海、浙江两个试点。
作为一线老师我们主要关注的是考试科目的改变,在这样的改革下,课堂应该怎么变,相应的主课课时是否应该增加,副科应该怎么组织课堂?很多教师认为副科应该适应走班制,学生根据自己的喜好,选择自己喜欢的课堂。这为学生带来很大的方便却给教师带来了很大的困扰,这就要求每个教师要提高自己的专业素质的同时还应该有很好的领导和亲和力。对教师的要求是越来越高,所以作为一线教师的'我们,要奋起了。
不管是在什么样的高考体制下, 教师都应该与时俱进,因为我们的对象是在不断的变化,如果我们因循守旧就会被学生所不喜欢,学生不喜欢你,怎么可能喜欢你的课堂?怎么可能学好这门课呢?所以我亲爱的同事们都开始加油吧!争取让自己成为高考改革的典范,成为别人学习的榜样。
观高考有感300字 第9篇
《全城高考》是传统的叙事,对四个具有代表性的考生进行描述,以此反映高考前的考生众生相。班主任范一本为线索人物,勾连起四个考生的线索,其中涉及考生的精神世界和家庭生活,从而构成一个从学校到家庭、到社会的立体结构,既表达出高考对于每个学子的好处,又反映出社会复杂性对考生个人以及对高考的冲击。
电影中选取了四名考生的学习、家庭生活作为展现资料,一是家境贫寒的男生贺帆,其父亲为了替其攒足上大学的几万块钱,被人骗,因寻仇还因此锒铛入狱;二是富家女任雪,在求学的道路上和父亲意见发生分歧,父亲一厢情愿地要她就读国外名牌大学,而她因热爱中国文学而钟意于考取北大中文;三是女生林叶,在高考前夕才获悉父母离婚的真相后,倍感生活的无助以及现实的残酷;四是重文轻理的偏科男生秦鹏,不按部就班,不走大学这条寻常路同样成功找到了自己的人生定位。
电影在讲述四位考生的遭遇时,在贺帆的生活场景中,就刻意给出青青的绿草,以此反映年轻人的青涩;而其身处大桥下的场景,透过超大建筑物与其弱小身躯的比较,立时能传递出学子相比较于这个强大社会的无助。而林叶在获悉父母离婚的消息后,惊觉生活是一个巨大的谎言从而极其失落。为了给林叶心灵疗伤,范老师特意搬运到林叶家门口的那棵树,则能将“百年树人”的喻意准确表达出来。个性值得一提的是,对四位考生遭遇的困境作了一一展示之后,对准课堂上这四位考生茫然、心不在焉的脸庞,一举将学校高墙外复杂社会对学生的巨大影响力展露无遗。
虽然结尾的时候很是突然,风格有很大的变化,但是这一切都不重要的了,导演和演员已经到达了自己的目的,他们唤起了大家最完美的共鸣,无论大家自己的高中岁月如何,高考如何都能在心头触动自己那美妙的东西,此情可待成追忆的完美,没有什么不好的。
观高考有感300字 第10篇
电影《全城高考》是一部记述了高考前30天孩子们的心里变化以及教师的对孩子心里的了解,并对症下药的电视剧。剧中教师对孩子心里的把握和分析给每个有心里问题的孩子重新站起来的机会。
剧中的男一号是一个多才多艺并且自大的人物形象。在高考临近时,并没有把太多的`心思放在学习上,而是更多地针对教师,想尽一切办法想要教师出丑。在心里角度分析,认为那是一种缺乏自信,想要得到别人认可的一种表现。可是教师并没有让他得逞,因为教师明白自我的妥协只会让他更得意,一错再错。所以教师经过打赌的方式让剧中男一号回归课堂,并心甘情愿地跟着教师学习,冲刺高考!在心里学的角度解释,教师是站在了男一号的角度,捉住了他好强的心里,在压制他的同时给他台阶。作为一名师范生,是必要读懂孩子的心,并作出反应,那是挽救一个孩子的关键所在!
当然,剧中的其他故事也很有意义。例如,男二号表现的是一个家里有困难的好学生。他学习努力,成绩优异,但上大学的学费却成了他前进的障碍,也一度让他迷失了方向。最终,也因为一场不及时的车祸让他差一点失去了高考的机会!导演捉住了高考学生的心态,把男二号发生车祸时表现地淋漓尽致。在车祸发生时,第一反应就是要赶到考场参加考试,那确实是一个真真切切的高考生形象,因为每一个奋斗过的人都不会放弃最终拼搏的机会!
《全城高考》是一个好的故事,一部好的电影!
观高考有感300字 第11篇
夜深了,街上灯火明。我随手拿起书看了起来。
当我读到《我的战友邱少云》这篇课文后,我这位冷血动物竟情不自禁的笑了起来。我笑邱少云是多么的傻啊!为了帮朝鲜打战用得着失去生命吗?又不是自己的国家,再者说了,他旁边有一条小溪,只要滚到小溪里就可以了救自己的生命,火那么烈,敌人又看不见,怕什么?可过了一会,我转念一想:我们平常被水烫都“哇哇”大叫,别说被火烧了,可是什么使他如此心甘情愿的献出生命呢?带着种.种疑问,我又一次读了这篇文章。
“为了整个班,为了整个潜伏部队,为了这次战斗的胜利……这位伟大的战士,直到最后一息,也没挪动一寸地方,没发出一声呻吟。”当我读到这里,我整个心都颤动了,我的心就象万般刀绞一样,良心的谴责好似千万根箭深深刺入我的心脏,心中那种痛呐!那种悲呐!,似乎邱少云叔叔是我的亲人,可他却在一次战争中壮烈牺牲了一样,烈火焚烧了半个多钟头,把这位年轻的战士活活烧死了可他却纹丝不动,强忍着剧烈的疼痛,直到火熄灭!这位年轻的战士竟能忍受得了这般考验。当我读到“黄昏时候……从出发起冲锋到战斗结束,才20分钟”泪水又一次冲刷了我的面庞,多么伟大的战斗革命精神啊!为了战斗取得胜利,自己被烧了半个多钟头,而消灭敌人只需20分钟,假设当初邱少云跳起或叫起,会有此时的`胜利么?会有消灭敌人只需短短的20分钟吗?没有,不止没有,可能还会威胁到我们新中国胜利啊!在战场上,人们浴血奋战;在奥运会上,运动员们努力拼搏;想起自己,有时被稍微热的水烫到都有可能大呼小叫,可这事对于邱少云来说不足为提啊,我们自认为很痛的伤对邱少云来说更是微不足道的!有时,为了一点点私利而不遵守纪律;有时,为了自己的平安,而连累他人。在学习上,学生们勤奋勤奋再勤奋
!我想,我相信,我也忘不了那一天——1952年10月12日。
观高考有感300字 第12篇
1977年是_刚刚结束的一年,孩子的领悟被整整耽误了11年。大学生都是千里挑一,不,万里挑一。这还不包括无法参加考试的孩子。有些孩子,学问不少,一肚子墨水,却正因出身问题而无法考试,这些孩子的命运都掌握在一枚小小的图章上,这图章好比皇上赐的尚方宝剑,盖与不盖都关联着1条性命的发展和前途。
为了考试,学生们付出的不只是汗水,和泪水,有时还有血。电影开头的呢个场面令咱们大多数同学都难忘。呢个被大家称为“小根宝”的小孩。一副小小的身板,却参加了呢个啥玩意儿的“背重高考”,一人为了参加高考背起了300斤重的袋子。到之后实在坚持黑白,是永恒的颜色,是时光的倒影,是岁月的痕迹,是记忆的停顿,是视觉的恍惚,黑白屏蔽了_的一切辉煌,同时黑白也拽出了高考学生匆匆的、迷失了方向的脚步,黑白使咱们与现实相隔,然而,就在这只有黑白颜色的岁月里,却也有十分感人的事迹。
感动之坚持(空间说说心情)
那是一群在黑龙江农场工作的社会青年,为了赶到高考的考场,他们拼尽全力,一路赶来,但令人糟糕的是,拖拉机却半路出了故障,他们跑着冲向火车站,跌倒、爬起,再跌倒,再次爬起……他们的坚持只为了能够争取回城的名额,还有,在一个刺骨的夜晚,背三百斤重的麻袋将小根宝回城的最后一点期望压在了底线前,在倒下的那一刻,根宝失声痛苦,他单薄的身躯,羸弱的肩膀,去争取那微不足道的命运,依靠自我来改写自我的命运,他全力以赴,虽败犹荣。这一群气血方刚的青年,为了奔赴高考考场,为了追逐自我的理想而坚持着,在北方的冰天雪地种,无数次的跌倒,无数次的爬起!从他们的那一双坚定的眼神中,我深刻地体会到,性命中的确有意样东西,叫“坚持”!
感动之执着
那是一青年对知识的执着。当听到又要回复高考的消息,大家的心都动了,为了寻找复习书,于是大家商量一齐去偷书。虽然偷书失败了,但是好心的人们还给他们留下了一套资料。当听到广播里面传来高考改革,自愿报考,择优录取的消息,这一群在北大荒呆了整整八年的亲年们,纷纷看到了期望,看到了曙光,他们想要参加高考,但是老迟却给了他们一个严重的打击,最终他们以绝食的方式反抗老迟。由此可见,他们是多么渴望读书,渴望知识,渴望新生活。
感动之亲情
人们都说父母的爱是伟大的,但在影片中那位慈祥的父亲,被时代抛弃而踉跄地快要站不住的父亲,一个渴望用知识挽救中国的父亲,为了让女儿拥有高考的权利,他不惜私刻公章伪造“出身证明”,这个行为在当时要被戴上“现行x革命”的帽子,但再大的罪他也无所畏惧,他的一片真情打动了女儿,感动了老迟,感动了高招办的主人,同时,也深深地出动了咱们每一个观看电影的人,他有力的诠释了父爱的伟大,是用恒不变的。
在剧中,青年们的那种对知识的渴望令我感动,在那时,想要读书是那么的困难,没有知识就无法改变自我的命运,无法发挥自我的光和热,无法去实现自我的理想!因此咱们要把握住自我的命运,抓住一切领悟的机会,刻苦领悟,丰富自我的文化知识,成为国家的栋梁之才!
观高考有感300字 第13篇
看完这部影片之后我受到莫大的.感动与震撼,令我对现在自己的生活、学习状况又多了一份思考。
家长的真心
故事发生在不大富裕的武平县的重实中学里。学生的父母都是农民模样,他们的皮肤因干活而被晒得黝黑,他们对自己的孩子倾注了所有心血。最令我感动的是一位母亲说的话:“我不想孩子像我们那么辛苦,让他们读好书,向上爬。”孩子是他们毕生的希望,是整个家族的希望。想起我的父母,他们虽不像影片中的人物那样辛苦,但他们对我的学习和生活照样费心费力。我对自己的行为感到惭愧,因为我从没有把父母的期望和家族的使命当成学习的动力,我的学习似乎没有那么明确的目标。
老师的苦心
这位王老师是在尽责尽职,他对学生的热爱和岗位的坚守已经超越了它的本分。他开家长会对家长推心置腹,认真分析每位同学的成绩,他对沉迷网络的学生悉心开导,不厌其烦,甚至对他们说:“求求你们为我读书。”学生的成绩和未来已成为他的一切,老师为我们的学业关心至此,我们怎么忍心辜负他们?
学生的用心
高三的日子必定要有吃苦的精神。佳燕一丝不苟的精神值得我认真学习。尽管她在求学之路一直迷惘不定最后她取得了出色的成绩。目前自己的学习程度比起他们过于安逸,没有拼尽全力,我要更加努力。
高三总会来临,先把高一好好过好。
廖佳月
204月27日
观高考有感300字 第14篇
三年过去了,现在我们在距离高考仅剩一百天的冲刺线上。此时此刻,我们所面临的,将是过去12年我们学习生活中最重要的选择。
十二年足够我们从一个蹒跚学步的孩子成长为脚步坚定的成年人。回顾这12年的历程,首先要反思自己错过了多少机会,浪费了多少梦想,在彷徨和懒散中白白放过了多少时间。
一百天,高考就站在我们眼前。现在很多比赛中,高考也是一个年轻的战场,也是一个层层选拔,同样需要全心投入和努力。但是高考并不像浓缩的舞台那样充满鲜花和掌声,而是一种平淡甚至单调的学习生活。
没错。不是高中生,不知道高中生累;不是高年级老师,不认识高年级学生
难;不是高三的'学生家长,不知道高三的学生苦。
我们从很久以前就开始抱怨高考,然而等我们再长大一些就会发现,我们的成长注定与一场接一场的比赛联系在一起,而高考是所有比赛中最公平、最干净、最透明的。高考,或许是仅凭我们自己的实力说话的机会,高考之外,出身平头百姓家庭的我们,在各种各样的机会面前,会无力和无奈得多。在当今中国,高考是所有可能的选择中最不坏的一个。真正的强者从来都不像局外人那样牢骚满腹、指手画脚,对于既定的竞争规则,他们的选择永远是勇敢地冲锋。
观高考有感300字 第15篇
现在的我们离高三越来越近了,也就意味着离高考越来越近了,现在的我们还是分了文理科,对于文科生来说,理科对于他们来说是一窍不通,对于理科生来说,文科对于他们就像听天书一样,其实也没有那么夸张。
在全城高考的电影中整个影片都在围绕“高考”这个话题,我看到高三的同学们,在夏天的时候,天气那么炎热,他们依旧坐在班里学习,下课铃声响了一个动的都没有,没有在班里打闹的也没有说闲话的,一个个同学都在那学习看书,我感觉那个气氛才是学习的气氛。在我们学校高三的重点班会在早上5点五十之前进教室学习,他们都埋头苦学不知疲倦,不管老师在不在。我觉得这是值得我们学习的.地方。
高二的我们,学习任务依旧很重,但是我觉得我们班里的学习气氛还不够浓厚。我相信只要我们团结起来心都往一个地方使,我们班会更好。《全城高考》激励我们,不管做什么都要去搏一搏都要坚持,学习不是一个人的事,它寄托着老师和家长的期望。
不相信奇迹的人永远不会创造奇迹,人不怕走在黑夜里就怕心里没有阳光,永远都不要停止微笑,即使是在你难过的时候。说不定哪一天有人会因为你的笑容而爱上你,只要认为是对的就要勇敢去做,坚持去做,不要在乎别人的看法哪怕是错的,至少你有去做过,证明你曾经努力过!
黑夜的转弯是白天,愤怒的转弯是快乐,所以有的时候让心情转个弯就好了。
找一个目标吧,为即将成为高三自己加油吧!
观高考有感300字 第16篇
开始时电击般的兴奋和痴情,慢慢变得温和平静,少了冲动,开始觉察心中人的缺点,也会为失去新鲜感而烦躁不安!那些难忘的记忆,全都被埋藏在心里,再也不敢轻易触及。” “有件事我想告诉你,”他的表情突然变得严肃了起来,“很久很久以前,有一个男生刚考上大学。
高考不仅仅是对自己这几年学习生活的一次考核,也是自己人生的一个转折点,高考的好与坏也许直接影响着自己今后的人生道路,所以不能掉以轻心,要倍加重视。
高考也是辛苦的,考前的准备要做的十分的充分。为了考出好成绩,往往是书不离手。复习是很枯燥乏味的,每天都要和一大摞一大摞的复习资料打交道,那滋味可不好受了,所以,这也是对一个人意志力的磨练。谈话中阿斌哥哥再三说起基础知识要扎实,不要偏科。我知道这是他的经验之谈,也是在提醒我。想想平时的自己,要在老师父母的督促下才肯学习,这能学好吗?能打好扎实的基础吗?
梅花香自苦寒来。阿斌哥哥是成功的,也是好样的, 我应好好向他学习,以他为榜样。所以,从现在起我要努力学习,在今后的中考高考考出好成绩,让自己与理想跟近一步!
观高考有感300字 第17篇
9月7日的时候,语文老师让我们全班观看了安永全高考的艰苦经历。高考,似乎离我们很远,远在千里之外,因为我们还只是新生;又似乎离我们很近,尽在咫尺之间;因为时光转瞬即逝。我想,我们的高考定然充满了坎坷的艰辛,布满了野草与荆棘,但我们只有用坚定的信念、顽强的斗志、点低的积累、勤奋刻苦的努力,到头来才能收获高考的胜利。
他的高考是传奇的,一个没上过高中还去参加高考,最后竟然还能考上;他的高考是成功的,只有努力拼搏才可能成功;他有着坚定的信念,他为了成就自己的高考,向同学们借书。开始漫长的自学历程,拉车时车翻了差点弄到路人身上,被路人指责、晚上熬夜时瞌睡、报名时被人冷漠等困难,这正是上天对他的磨练,根本无法动摇他高考的信念;他有顽强的斗志,那些困难、磨练反而使他更加的努力学习。晚上瞌睡时,他用头悬梁来制止自己睡觉。后来又用锥刺骨来制止睡觉,把腿都给刺化脓了。他每天去干活的时候会在手臂上写10个俄语单词背记。他早上6点起床,学习到8点。吃过饭后去干活,下午6点在学习到黑夜12点。除了拉车就是学习,什么都不干,什么都不说,什么都不想。一本书一本书地啃,一段一段地念,一道题一道题地攻,一个词一个词地过。
是啊,少年花季,却没有了消闲,没有了欢唱。看到的就是那些冰冷的公式、单词、试题。它充塞着你,打磨着你,而且不是一天一月一年两年。你可以诅咒它是残酷的,但它却是为你提供了一次改变命运的机遇。高考其实就是在考你的决心和意志,既然选择了高考,你就应该面对现实、战胜自己、回报亲人、回报社会!
观高考有感300字 第18篇
又逢六七八――观《高考》有感
黄雅妮
乌云,暴雨。
似乎每逢高考,总会是这样低沉压抑的日子,像是考砸了也可以低下头来应景地抽泣,没关系,连天都为你叹息。
往年高考时,不知为何总会有些心悸,仿佛自己也幻化成考场上那一道眉头紧锁的身影。等到最后一天重幕落下了,也会不自觉地松开拳头,嘴角上扬。
而今年又有些不同罢,大概是真正成为高中生――一个高考预备队的成员了,才会觉得高考,真的,真的就离我那么近――明明自己还手忙脚乱错漏百出,再过700多天也是我上考场了。昨日熟见的学姐,日日定坐的教室,他们,就填满了我心心念念的神秘的高考图景。
难道高考,真的就这么简单么?
近日,CCTV9播出了六集纪录片《高考》,从社会的不同横断面刻画了的高考。里面的主人公不一而足,有“高考工厂”毛坦厂里苦苦复读的高四学生,有身处贫穷大山依旧成绩优异的少女,有随父母来到上海决意改变命运的“久牵”孩子,有随着留学大潮为SAT日夜奔波的女孩,也有在中国当下严峻的大环境里,还锐意改革的高校校长。
纪录片果真是个好东西,它没有感情,没有指向,只是最真实地反映不同的人生。从不同的角度去看,收获的体悟也各不相同。
最先给我深深震动的,是毛坦厂的孩子们。一个班近两百人在刺眼得发晕的白炽灯下埋头苦学,一张张麻木而呆滞的脸上写满了对制度的顺从。老师的教育没有人性,没有尊重,但对这些失去了第一次成为天之骄子机会的孩子而言,他们没有选择的权利,同样,他们没有文化而敬畏高考的父母,更没有给他们选择的自由。正是所谓的最公正的高考门槛,才造就了这些最典型而最畸形的“中国式教育”.
然而,还是有希望的吧?《高考》最突出的一点,是它的出发点是不同阶级不同境遇,而且它告诉我们底层劳苦人民有烦恼,高处的新一代也在为更高的阶层奋斗、烦恼。最令人欣慰的是,它告诉我们阶级也是有流动性的,人生是可以因自己的选择而改变的。“久牵”孩子林兰兰只是出生在一个普通的在上海打工的家庭,但她抓住了老师给的机会,获取了UWC的录取通知书――要知道和她同样境遇的许多人只是草草读一个中专就外出打工。当她谈起人生,谈起未来时,脸上都在发着奇特的光芒。和第五集里从小接受英语浸泡,做好充分出国准备的女孩一样,即使出身贫寒,她也可以通过自己积极积极再积极的努力去到希冀的彼岸。这难道不是社会流动的最真实的体现吗?
个人最深的感受,还是再一次地感谢自己的幸运――我没有什么发了狠的努力,顺风顺水地在这个小城成长,可以随心地了解这个世界,可以不把高考当作唯一的门槛。然而对于成千上万的一些阶层的孩子――原谅我用了这样一个残酷的说法,高考真的就是他们冲破人生境遇,竭力跳向上一个平台的阶梯。现在社会上常有“读书无用”,“取消高考”的论调,读来实觉很不可思议――当我们没有经历别人的人生时,又怎么知道这高考是如何改变千千万万家庭的命运呢?当然,没用什么是绝对的,高考失利,依旧可以快快乐乐地生活,追求自己想要的一切。
只是,谁都知道,那些低着头从毛坦厂哭着走出去的孩子,大概这一辈子也就会像他们的父辈那样,永远地固定在脚下的位置了吧。
【评论1】
学习与高考本无绝对关系。但高考却偏偏那么“重要”,重要地能够改变命运。其实真的能吗?哈,有点像_那样吧,只是概率高些。
0617王楚祺
【评论2】
一场高考,折射出了社会万象。而我们能做的,是鼓励遭遇挫伤的孩子,给克服困难取得胜利的孩子点赞,最后激励自己,勇敢向前大迈步。
0629林元靖
【评论3】
最让我印象深刻的应该是记录毛坦厂中学的那一集,算上复读的话,高考是足以改变人生的两次机会,但却不能左右我们人生。(0616陈楚茵)
【评论4】
世界从来都是不公平的。前段时间一篇文章《寒门再难出贵子》引发了许多关注,那些想靠一己之力改变阶层的寒门子弟真的是太难太难了,当今中国僵硬的高考体制最值得肯定的地方就是它好歹可以给人一线公平的希望吧。
(0612陈晨)
【评论5】
人人都在批判高考的种种不好,却又无法找到更好的选拔人才的方法,来自毛坦厂的学生抑或是那些向国外大学奋斗的学生都是在通过自己的努力搏一个未来,一定程度上来说高考是公平的。通过《高考》看到了不如我们的和远超我们的,也算有了安慰。黑暗的制度下,()我们一起前行。(0628王逸然)
观高考有感300字 第19篇
全体班主任和校长一块观看了电视散文《我的高考》,随后,我又和168班学生看了一遍。每一遍仅仅30分钟,但我的思想仿佛经历一次狂风暴雨,久久难以平息。那拖着装满酱油和醋的平板车爬行在长长的石板坡上的沉重,无数次遭人讥笑不知道泪往何处流的屈辱,效仿先哲头悬梁锥刺股的惊心动魄的愚昧,沿着铁路徒步几十公里只为高考报名的执着……历历在目,挥之不去。
我宣布早晨站着背英语提振精神,学生们齐刷刷地站起来,胜过北方旷野上挺拔的白杨树,声音糅合在一起,富有强烈的节奏感。我坐在监控中心,看了还想看听了还想听。我告诉大家以后每星期跑两次早操,发扬团队精神,锻炼身体也锻炼耐力,学生们笑呵呵地露出期待的眼光。不久,班里的两名成天睡觉的学生主动加入体育训练的行列,大早跑向校外很远很高的七佛山。他们找到了方向,找回了自己。
又是一个星期天,班长庞婕告诉我,以往上自习的铃声响过,教室里嘈嘈切切,半天静不下来,今天,静悄悄的,特别静,都在那学习,好像一下子长大了,知道学习是为了自己。
观高考有感300字 第20篇
安永全在刻苦自学两年后,考上了山西师范大学,他用自己的刻苦改变了自己的命运。这是他在看到一个中学高三的同学们,或者说是备受磨难的孩子后,想到了自己38年前考自修两次高考。写下了这些。
我深深的被震撼了,这所学校的高三学生引发了他对高考的思考:花季少年,却没有了消闲没有了欢唱,看到的是那些冷冰冰的公式,单词,试题。他充塞着你,折磨着你,而且不是一天一月 , 一年两年, 你可以诅咒他是残酷的 但他却是为你提供了一次改变命运的机遇,高考就是在考你的决心和意志 ,即然选择了高考,你就应该面对事实,战胜自己,回报亲人,回报社会。
想必他而言,我是幸运的,我没有他那样苦难的生活,我有宽趟的教室,最好的老师,也许正应为这样,我从来没有意识到,自己的那些所谓的努力,根本就什么也不算,我更没有他那样的决心和意志,那种极其想要改变自己命运的迫切希望。
但这也使我有了一些自信,别人自学都可以考上大学,自己怎么不可以。
是的,我也选择了高考,我和曾经的安永全一样,我在为我自己奋斗,我想改变自己的命运,我想证明自己,我讨厌学习,讨厌那种压抑的气愤,但我知道,那是成功的一个跳板。我必须努力。
当学习累了的时候,想想安永权,当我想要放弃时,想想安永全,当别人说我不行时,想想安永全,也许我可以做得更好,我会更棒。因为我一直站在新的地平线上。
人生,应该拥有高考,应该轰轰烈烈的为它奋斗一次,应该让他成为我生命的一次极限。至少,我不后悔。
观高考有感300字 第21篇
看起来强大心手却温暖绵软你一直在身旁头上上始终大晴天谁管的多我也和他唱反调谁给我顽强臂膀假如十年之后大家还是否会是盆友再聚或许会笑哭它是这部影片的主题歌《快乐的时光》。令人怀恋院校的一点一滴。
本剧在著名的湖北省黄冈中学及其黄冈市师范大学拍摄,叙述了四个高三学生及其教师、父母、社会在一场青春无怨无悔、打动时期、印证精华、触动每一个我们中国人神经系统的今年高考大试眼前的所想所需、所苦所乐,以学生的实干精神和远大目标映射中华民族精神,以爸爸妈妈的关心、以可怜天下父母心的情结关注民生,以学生的不一样运势和不一样挑选扣问社会良心,以社会的百相回过头看。
青春是一种姿势,也是一种財富、青春是一种定义,也是一种风范。在青春的全球里,小石子要变为真珠,石块要化为金;青春的风采,理应叫干枝长出水果,荒漠铺满山林;这才算是青春的开心,青春的本份!
在青春之道上唱着青春之歌,情绪那般的舒适潇洒,不经意间中我已踏过青春之河,回眸巴!回眸青春的神气十足,基本上每一瞬间都是有鲜花绽放,回眸青春的美好,基本上每一处都是有生命的奔息,不管你挑选哪一个视角透視青春,全是那麼洁白如玉。
以前见到过一对互相相助、颤颤巍巍的老年夫妇在马路边留有的驼背的身影。那一刻,我深深体会来到青春的幸福,年青的颇具。由于,有着青春,就会有着五彩斑斓的时光和不明的未来。青春是深蓝色的,像长远的晴天,像美丽动人的深海。
长远广阔,富于幻想。
望大家也是有一场奋不顾身的青春!
观高考有感300字 第22篇
今天上午没事儿。由于是毕业生,所以也没有作业。在无聊到爆的情况下,想起了一部没有看完的电影—《全城高考》。
由于我上次无意中看到的部分比较搞笑,所以影片的名字始终记忆犹新。对于已经中考完了的我,完全是因为我认为这部电影应该很搞笑,所以才看的。但当我从头看到尾之后,我掉下的眼泪已经停不住了。我承认,这是我五年来最能打动我,最能激励我的电影。
电影中的主人公,秦鹏,是一个非常喜欢和老师做对的学生。但我看来,他之所以敢和老师做对,那是因为他有才华:文学知识丰富,擅长吉他,篮球…这些都为他奇迹般的人生做了铺垫。
其中,最让我难以忘记的话就是:求学不是求分数,读书不是读死书。秦鹏也用自己的亲身经历证明了他的观点,怀揣着自己对文学的热爱,大胆创作,成为了一名专业的作家。
我想,我们每个人都一样,都有自己擅长的,都有自己的梦想;虽然我们不是每个人都像秦鹏一样精通各种技能,但是,我认为,有梦想,有行动,足矣!
当然,一个学生想要自学成才是很难的,这里就要谈到他们的班主任:范义本。这个人可以说是秦鹏的天敌:文学比秦鹏知道得多,篮球比秦鹏打得好,就连在自己不擅长的音乐方面,也拼命的唱出了让全班同学为之而震撼的声音。他做这一切的原因也是为了让秦鹏知道:人外有人,天外有天。
从范老师的身上,我们可以看出教师这一职业的伟大。至此,我向全体老师敬礼!
看完电影时,我就在内心发出了感叹:如果有范老师这样的人来当我的班主任,我没考上重点大学,那简直是对不起上苍的恩惠啊。
这部电影教会了我怎么学习,求学不是求分数,读书不是读死书。这就是我的座右铭,我相信,它可以帮助我在成长的道路上披荆斩棘,从而获得最后的胜利。
还有秦鹏,范老师,虽然我不曾和你们相识,但是,你们是我的恩师!
初一:晓本晨曦
观高考有感300字 第23篇
在高考即将到来之际,妈妈给我推荐了一部电影短片,叫《我的高考》。它讲的是一名工人通过努力学习,考上大学,最终成为市长的故事。
那名市长,因为家里贫穷,只上到了初中毕业,家里就没有钱让他继续读书了。为了挣钱,他找了一份拉货的工作。那是1960年代,拉货没有现在的货车、三轮车,只能依靠板车,用两只手扶住两边的把手,肩膀上系一根绳子用力拉。有一次,他正拉着车上坡。因为太用力,绳子断了,他的脸撞到地上撞出了血,还被人狠狠骂了一顿。从那以后,他玩命复习,经过两次高考,终于考上了大学。
让我印象最深刻的,是两次高考报名的情节。第一年报名时,他一走进教育局的办公室,发现工作人员都在打扑克。他就对每个人恭恭敬敬地叫了一声老师,可是没人理他。等他们打完扑克,他才有机会递上报名表。工作人员看了一眼,就把报名表扔到地上,还说:“你这是癞蛤蟆想吃天鹅肉吧!”他又说了很多好话,最后向他们磕了头,才好不容易报上了名。
因为准备不足、没有考试经验,第一年没有考上。第二年报名时,工作人员告诉他县里报名时间已经错过了,但是75公里外的市级教育局明天截止报名。他立马拿上钱,到火车站准备坐火车去市里,却被告知铁路被洪水冲断不能通车。无奈之下,他决定顺着铁轨步行去报名。一来一回,150公里,24小时,他挺了下来。回家之后,两只脚红肿得血流不止,疼得无法入睡。
在那个贫穷的年代,上大学是获得尊重的捷径之一。想上大学,得参加高考,但那又多么不容易!学习难、报名难、考上更难。虽然很困难,但那又是公平的。如果你全力以赴,那你的前途将会一片光明。如果三心二意、漫不经心,那么等待你的,只会是贫穷、落后的老路。站在高考这个人生的十字路口,何去何从,影片的主人公给了我们最好的诠释。
观高考有感300字 第24篇
每当看见天空中飘动的白云,听见鸟儿唧唧喳喳叫个不停,总会问自己在想些什。快要高考了,大人们总是在议论该学什么,过年是我最恐惧的,为什么呢?因为我害怕亲戚邻居问你最近的学习情况,“考的则么样呀?”每当听到这样的话,内心的恐惧就想把不住的潮水一个劲的往上涌,挡都挡不住。其实,我也曾无数次的告诉自己,没什么,你只要管好以自己就可以了,尽力就行了。然而,也许是内心的自卑感,总是希望别人说你的好,容不下自己的坏,还硬生生的把坏说成是好。俗话说:海纳百川。这句话不分人,对自己也是一样。总是看不惯别人的所作所为,但你是否回头看看自己的行为,看看自己的不足。听不得别人的话,你是否问了问自己的内心,是真的`吗?
今天我认真的思考了这个问题,是我的不对,太过放纵自己,自以为世界是以我为中心的,用我妈妈的话说就是:就算是自己错了那也是对。我错了,我让父母操碎了心。我知道现在意识到并不晚,多少华丽的辞藻都难以形容我现在的心情,多少矫情的话用来表达对父母的爱都不过分,多少豪言壮志都不能阐述我对将来的渴望。现在我懂了,一束阳光照进我的房间,和暖很暖。
观高考有感300字 第25篇
有一种幸福叫平凡……
——题记
和海伦·凯勒比,我并没有她那般豁达与顽强,但我有一双平凡的眼睛,我可以迎接黎明的曙光,送别残阳的余晖;我可以仰望蔚蓝的天空,俯视土黄的大地;我可以观赏红于二月花的漫漫枫叶,欣赏使青竹变琼枝的皑皑白雪;我可以目睹湖光秋月两相和的洞庭,亲睹秋风萧瑟,洪波涌起的大海;我可以看到落英缤纷的暮春景象,看到树叶微黄的初秋景色;我可以看到中国汉字的美丽端庄,看到泼墨山水画的洒脱神韵;我可以看到外国圆体字的柔美,看到油画水粉的栩栩如生;我还可以看到娇羞欲滴的红莲,看到高大挺拔的青松!平凡的眼睛给我的世界涂上了绚丽的油彩!
和贝多芬相比,我并没有他那样的才华和天赋,但我有一双平凡的耳朵。春暖花开之际,我可以欣赏泉水咕噜咕噜冒泡的声音,小河哗啦哗啦流淌的`声音,我可以聆听风儿在我耳边的倾诉、鸟儿在枝头嘹亮的歌喉;绿树成荫之时,我可以倾听青蛙为夏天的到来的歌颂、蝉儿对生命意义的诠释,我可以听到夏雷震撼天地的嗓子、夏雨倾盆不羁的声音;丹桂飘香之际,我可以听到落叶踩在脚下的咯咯的响声、果实们为庆祝自己成熟的欢笑声,我可以听到大雁南飞时的声音、农民伯伯的欢笑声;白雪纷飞之时,我可以聆听麻雀在秃树上孤独地鸣叫、大地酣睡时均匀的呼吸声,我可以听到新年时孩子们的欢笑声、鞭炮陆续响起的声音!平凡的耳朵为我的世界增添了无限生机和灵动!
和尼克·胡哲相比,我并没有他那般自信与乐观,但我有平凡的双手和双脚,我可以尽情在广袤的中原大地上奔跑,亦可以无忧地在温暖的水里游戏;我可以将脚印烙在陡峭的山峰上,亦可以将身影留在柔软的沙滩上;我可以自地挥笔书写作画,亦可以随意地行走与舞蹈;我可以用自己的双手双脚来感受“劳动最光荣”,亦可以无虑地帮助老弱病残体会“赠人玫瑰,手留余香”。平凡的双手和双脚为我的世界带来了更多的自由与乐趣!
我是平凡的,但正是这种平凡,让我感到无比幸福……
观高考有感300字 第26篇
我对高考颇有感触。当坐在考场首次拿到试卷的那一瞬间,并无太多前几日所想的那般紧张,反而有些许小小的喜悦。因为我知道,等高考完,这一切都结束了。考场答题的时间总是那么短暂,而在匆匆交了试卷,等待下一次考试的时间却总是那么漫长,难熬。在父亲的陪同下,毫无食欲的我机械般的吃了午饭。等回到宾馆闭眼躺在床上想要休息,满脑子与考试有关的内容却让我的想法破灭。
等到了晚上,更是在夜里数次惊醒……时间总是过的很快,转眼熬到了最后一门的英语。在考完后出考场的那一刻,没有想像中的兴奋,而是略有疲惫的感叹“一切都结束了……”一位不认识的同学赞同到也“是啊!一切都结束了……”但这一切真的结束了吗?考完后不免对答案。语文新,数学难,理综奇更是让我心灰意冷,不主的叹息。此后的无数个分分秒秒都承受的一种不能言语的痛。胸腔中仿佛总有一团气压抑着我,使我不自主的叹气。也许叹气可以缓解这种抑郁吧。老天总是想让人快乐的。
故到了几天后的晚上突发奇想,以局外人的角度看待我的这次经历,突然颇有感慨。这一切都不会结束!结束有何曾不是一种新的开始?
观高考有感300字 第27篇
《我的高考》,只是短短的半小时,却展示了那段艰苦奋斗的岁月。《我的高考》,这部励志电影,主要讲述了安永全因家里穷在初中毕业后就辍学在家,但仍自学高中内容,考上理想大学的故事。安永全为了能够考上大学,借来了高中的所有文科书本在家里自学,与此同时,还要给别人拉车。他常常废寝忘食学习到凌晨,早上又早早的起来背书,背的头昏脑涨。第一次高考失利了后,他改变了学习方法,更加刻苦地学习了。在第二次高考的时候,他不惜沿着铁路步行几十公里前往临汾报名。最终他成功了,终于如愿以偿考入了理想的大学。
看完视频,我想到了自己。我更无地自容了,我更惭愧了。他那么的能吃苦,那么的专心致志。当我遇到困难时,就急得发脾气。可是当安永全遇到难题,就会坐下来慢慢思考。当我做事失败了以后,我就会放弃。可是当安永全高考失败了一次后,他就又开始重新学习了,学好之后再考,直到考上为止。当我考试时,只剩一点点时间的时候,我就会想:算了,这道题肯定答不上来了,别写了。可是当安永全高考时,时间只剩一点点了的时候,他便会抓紧时间,尽量不留下遗憾······
看完这段视频,我受到极大的感触。对我来说,我一定会更加努力的去学习,我一定会以主人公为榜样,不怕困难,努力向前行进!
观高考有感300字 第28篇
当今时代,网络,已经成为了新闻传播的重要渠道,舆论也借助网络更大地发挥它的作用。然而,随着信息传递和舆论发酵的速度日渐加快,一个奇怪的现象——新闻逆转也越来越多。
“男童误锁宝马车内,年轻妈妈拒绝砸玻璃”的新闻话题一出,群情激动,网友把矛头全部指向了“年轻妈妈”。的确,这新闻乍一看,让人有了“妈妈因为心疼车子而不愿救儿子”的想法,网友们则立刻将这一想法与道德问题相结合,开始指责那位妈妈“太狠心”。几天后,经证实,当时那位妈妈不仅没说拒绝砸车,而且和路人都尝试过砸车,只是没砸开。
面对报道出的新闻内容,不明真相的网友的谴责并无大错,最要为这位母亲的冤屈负责的是发布这条新闻的.媒体。他们并未弄清具体经过便肆意报道,网友们只是根据他们的报道表达自己的情绪。从种种类似事件可以看出,新闻媒体对于舆论走向是起着最关键作用的“风向标”。对于新闻的逆转,往往逆转的不是新闻,而是新闻记者的报道角度和结果。媒体短短一句话,甚至是一个字的改动,都可能完全地转变舆论的方向。
传统媒体有着岁月的积淀和民众的监督,面对新闻都比较谨慎求实。而一些新媒体则缺乏这些素养,仅仅为了求快,未弄清事件原委便报道,仅仅为了博人眼球,便夸大甚至改动新闻内容。甚至仅仅为了迎合观众喜爱“戏剧性”的口味而故意扭转新闻。还有如“老外被讹”事件,新闻发出者只是在“扶不扶”问题热议的氛围之下想当然地认为大妈在讹
外国男子,并未探寻真相,即使最后新闻逆转,大妈被洗清,被舆论带动的网络暴力对大妈的伤害也是难以估量的。
当然,这类事件的发生不仅有媒体的责任,我们每一位公民都或多或少起到了推波助澜的作用。公众,尤其是一些具有影响力的网络“大V”应培养求证意识,面对有争议新闻,在确定真相之前,做到不盲目附和,不盲目扩散,不做假新闻的推手,更不要做“网络暴力”的施暴者。只有不成为噱头新闻的消费者,才能断掉新闻逆转现象的源头!
观高考有感300字 第29篇
两个乡下人外出打工,一个去甲地,一个去乙地。甲地人精明,问路都收费;乙地人质朴,见了吃不上饭的人不仅给馒头,还送旧衣服。去乙地的发现乙地果然好,许多东西可以白吃白喝。去甲地的人发现只要想点办法,再花点力气,干什么都赚钱。当两人再次相遇时,境况却截然不同。是什么造成了这样的结果呢?是安逸,是奋斗,我想说:不要让今日的安逸霸占明日的幸福。
只享受安逸的生活而无作为,最终会导致人生的覆灭,甚至国家的灭亡。《吴宫遗事》中记载:夫差放勾践回国后,为使参政者知民间疾苦,察天下兵革,筑台于姑苏之左。可高台已起,夫差却只沉浸在恭维赞美之中,安逸的.生活消磨了他的锐性,站在九尺高台,连离自己不远的身死国灭也没看到,岂不痛哉?
正如日本作家芥川龙之介所说:一个人为了微妙的享受,必须微妙的受苦。去甲地的人正是不满足于乙地的安逸,毅然投身于可能面临的苦难,他选择自己奋斗,干出一番事业。著名导演宁浩不到三十岁却身家过亿,他的《疯狂的石头》《疯狂的赛车》创下了奇迹,但此时的他并不满足,他选择微妙的受苦,又拍摄了《无人区》,把自己锻造成一个不死在山顶上的人。
汪国真说:我不去想能否成功,只要选择了远方,便只顾风雨兼程。我不去想身后会不会袭来寒风冷雨,只要目标是地平线,留给世界的只能是背影。一个不满足于安逸生活的人,不正是有非凡勇气的人吗?_顽强打拼,商海沉浮,风险对他来说就是莫大的机遇,在他的心中,始终高悬一把达摩克利斯之剑,以此成就商业传奇。
三毛不满足于安逸,选择了漫天的黄沙,但漫天的黄沙如何遮蔽她明朗的双眸? 孟卫东不满足于《新闻联播》开头曲十六秒的成功,然后才有了《同一首歌》的传唱。 周润发从擦车小弟变成影视明星,不正是靠奋斗吗?
诱惑,不是诱惑于远方,就是诱惑于梦想。但朋友,永远不要为安逸诱惑。
请铭记:不要让今日之安逸霸占明日之幸福!
观高考有感300字 第30篇
情结是指某一种感情深藏在心底,当事人不能从这种感情里解脱出来,深深地陷在里面不能自拔。每个人都可能因为种种原因,在心中形成一个难解难分的情结。比如“故乡情结”“大海情结”。而我的母亲因为我当年那一场不寻常的高考,产生了深深地“高考情结”
高考结束了,这几天,我参加高考监考,每天早上起床以及午休以后起床都是年迈的母亲叫醒我。其实我的闹铃会准时响的,可是母亲怕我睡着了,误了高考监考,她认为她比闹铃更可靠,所以固执地要负责叫我起床。最近很多年以来,只要我参加高考监考,母亲必然要坚持守候在我身边,负责叫醒我起床的任务。
在母亲的记忆里,高考是非常非常重要的考试,她永远也忘不了我参加高考的情景。
我的母亲已经63岁了,头发花白,但精神矍铄。母亲年轻时很漂亮,是我们那条小街上的一枝花。
我高考那年,突然得了一场重病,母亲焦急万分,又在我面前故意装着很轻松的样子,一夜之间,母亲的头发就白了,那一年,母亲才39岁。
我带着重病通过了预考,母亲和父亲就安慰我说,不要有任何压力,如果考不上大学,就回家去跟干爹学医,或者跟姨叔学修理。可怜天下父母心,要知道上高中时,在我们县城那所唯一的市级重点高中里,我的成绩是全年级的第二名,他们从送我上高中的那一天起就对我抱有很大的期望。然而,当疾病突然降临到我的身上时,我的父亲和母亲毫不犹豫地就把他们对我的期望搁下了。后来,我考上了一所师范大学,再后来我当了老师。
高考离我们的家庭已经越来越远了,然而,每年高考的时间,母亲都记得清清楚楚。母亲老了,常常给我的儿子讲我参加高考的故事,夸我勇敢坚强,让我的儿子像我学习。特别是我的儿子担心考试考得不理想时,母亲就会安慰他:“蛮儿(重庆方言孙子的意思),考差了,没关系,对待考试要像你爸爸那样。”
十年以前,父亲患脑溢血病逝了,从那以后,母亲一直和我们一起生活。我原来担心母亲一个人孤独,父亲去世几年以后,我曾经准备给母亲找一个老伴来陪伴她,但是母亲坚决拒绝了。我知道,母亲对父亲的爱很深很深。
20年前,我离开家上大学的头一天晚上,母亲和父亲的一次对话我印象很深。
我就要走出大山,远到大城市去读大学了,那天吃晚饭的时候母亲说:“你这次走了以后,可能就不会再与爸爸妈妈一起生活了,以后你不在家了,我跟你爸爸怎么办?”
然后就对爸爸说:“老金,你明天送照明(我的乳名)去上学要对他好一点哟,他没到过大城市,别走丢了。你要给他把饭菜票全部买好。最好等他报了名,开始正式上课以后再回来。”我的母亲一直晕车,所以只能由我的父亲送我。母亲的叮嘱让我真切地体会到了儿行千里娘担忧。
我笑着对他们说:“我走了以后,你们两个在一起生活时,如果不知道怎么办,你们俩就你看看我,我看看你撒。”
父亲去世以后,母亲一直与我生活在一起,应该用不着为我担忧了,可是她对我的关心永远超过我对她的关心。现在每当想起我上大学前离开家那天晚上,母亲与父亲的对话,我的眼睛就会涩涩的,有一种想流泪的感觉。
每一年都有高考,随着我将一届又一届的学生送入考场,随着一届又一届的学生被我送上大学,我的母亲也越来越老了,母亲老了,但是母亲永远美丽。
观高考有感300字 第31篇
数千年往事,悉涌心头。凭虚御风,念滚滚英豪犹在。
君不见,王羲之善辩赡,以骨鲠称。雅喜草、隶、楷、行,各体举精,尤善隶书,人称其为古今之冠。其笔势矫苦游龙,飘若浮云,为世人奇且重矣,何造此乎?盖向时临池学书,令池之水俱黑焉。曾伴之日:“使人耽之若是,未必后之也。”
故古之成者,深谙拒绝平庸之道。若数十年如一日之坚守,何愁无以铸其绚丽之奇葩?
司马迁者,太史公也。幼时甚爱学,少时既漫游各地,察史遗迹。后以父任,历职史臣,以著《史记》而闻于后世。
初,李陵为侍中。信时汉连伐胡,遂率麾下五千人与匈奴战,以无接应,力竭而降。迁闻此,弗信也。乃累疏节谏,上前论陵无罪。君大怒,喝左右押其至狱且以腐刑处之。而后三年出。靡因己之糟遇而丧己,斯振奋心志,力于著书,历尽艰辛,十年乃成。伴有一言:“知死必勇,非死者难也,处死者难。”
余观之,人之佼佼者洞明:唯流血之指,方可奏世绝响,拒绝平庸,遂彰显生之韧性。
韩昌黎善属文,其文壮若沧海,丽似长虹,为世人称之,功至此乃因青灯黄卷,经恒度兀兀穷年也。
邓亚萍之球技炉火纯青,所向披靡,乒台神秀,莫能与衡。壮哉!然其能何出乎?虽伤病婴身,仍挥汗练其技法。
是故,伟烈丰功,尽费移心之力。其成者,咸拒平庸,以惊人意志,顽强与苦难斗也。
吾侪为莘莘学子一缕,应存志焉且明:人之在世,忽然而己。遂当余极般游之至乐,弗忘师之教诲,父母之期望。故予辈应令心归于学庐,咏周孔之图书,习三皇之轨模,捍翰墨以奋藻,勿负其心。
至此既明:人之世,必拒平庸。立高远之志,树韧之风,以一恒而不绝之心,穷兀兀之年,以一静而不移之心,兴惶惶之事。勿论何时,皆毋为庸凡之辈。