读史记越王勾践有感(实用16篇)
admin 2023-11-26 11:37:24 有感 31
读史记越王勾践有感 第1篇
话说战国时期,长江下游有两个国家,一个吴国,一个是越国。这两个国家野心都很大,都想要吞并对方。终于有一天,两国的部队打了一仗,这一仗打得伤亡很惨重,双方都有很大的损失。最终吴国胜利了,越王勾践万般无奈,为了族人的性命,他只好向吴王夫差求和,当时朝中上下没有人同意,可是骄傲自满的夫差同意了。有一个条件,就是勾践夫妇必须在吴国给吴王做**,服役三年后再回国。勾践只好同意,从此勾践他们便受尽了苦头:给夫差拉车,给夫差拉磨盘。勾践受了很多侮辱,三年以后才得以回到自己的家乡。回的家后,勾践一直住在柴房里,睡觉睡在柴火上,他海在房梁上挂了一只苦胆,饭前总要尝一尝。后来勾践终于出奇兵打败了吴国。
我读完后内心久久不能*静,这个故事给了我们很大的启发:做事不能过分骄傲,要团结。吴王如果听大臣们的话也就不会失败,如果两国不打仗吴王也就不会失败,勾践也不会吃那么多的苦头。
希望大家时刻都不要骄傲,要团结!
越王勾践读后感 (菁选5篇)(扩展7)
——越王勾践卧薪尝胆的典故(1)份
读史记越王勾践有感 第2篇
吴王阖闾打败楚国后,成了南方的霸主。越国是吴国的临国,它与吴国素来不和。公元前496年,越国国王勾践即位。为了征服越国,吴王发兵攻打越国。两国在槜李地方展开了一场大战,吴王阖闾满以为可以打赢,没想到打了个败仗,自己又中箭受了重伤,再加上**年纪,回到吴国,就咽了气。
吴王阖闾死后,儿子夫差即位。阖闾临死时对夫差说:“不要忘记报越国的仇。”
夫差记住这个嘱咐,叫人经常提醒他。他经过宫门,手下的人就扯开了嗓子喊:“夫差!你忘了越王杀你父亲的仇吗?”
夫差流着眼泪说:“不,不敢忘。”
夫差为了报父 仇,叫伍子胥和另一个大臣伯嚭操练兵马,准备攻打越国。结果越国战败,越王勾践于是**到吴国。吴王为了羞辱越王,因此派他看墓与喂马这些奴仆才做的工作。越王心里虽然很不服气,但仍然极力装出忠心顺从的样子。吴王出门时,他走在前面牵着马;吴王生病时,他在床前尽力照顾,吴王看他这样尽心伺候自己,觉得他对自己非常忠心,最后就允许他返回越国。
勾践回到越国后,立志报仇雪耻。他唯恐眼前的安逸消磨了志气,在吃饭的地方挂上一个苦胆,每逢吃饭的时候,就先尝一尝苦味,还问自己:“你忘了会稽的耻辱吗?”他还把席子撤去,用柴草当作褥子。这就是后来人传诵的“卧薪尝胆”。
勾践决定要使越国富强起来,他亲自参加耕种,叫他的夫人自己织布,来鼓励生产。因为越国遭到**的灾难,人口**减少,他订出奖励生育的**。他叫文种管理****,叫范蠡训练人马,自己虚心听从别人的意见,救济贫苦的百姓。全国的老百姓都巴不得多加一把劲,好叫这个受**的国家改变成为强国。
越王勾践整顿内政,努力生产,使国力渐渐强盛起来,他就和范蠡、文种两个大臣经常商议怎样讨伐吴国的事。
公元前484年,吴王夫差要去打齐国。伍子胥急忙去见夫差,说:“我听说勾践卧薪尝胆,跟百姓同甘共苦,看样子一定要想报吴国的仇。不除掉他,总是个后患。希望大王先去灭了越国。”
吴王夫差哪里肯听伍子胥的话,照样带兵攻打齐国,结果打了胜仗回来。文武百官全都道贺,只有伍子胥反倒批评说:“打败齐国,只是占点小便宜;越国来灭吴国,才是大祸患。”
这样一来,夫差越来越讨厌伍子胥,再加上伯嚭在背后尽说伍子胥坏话。夫差给伍子胥送去一口宝剑,逼他**。伍子胥临死的时候,气愤地对使者说:“把我的眼珠挖去,放在吴国东门,让我看看勾践是怎样打进来的。”
夫差杀了伍子胥,任命伯嚭做了太宰。
公元前475年,越王勾践作好了充分准备,大规模地进攻吴国,吴国接连打了败仗。越军把吴都包围了两年,夫差被逼得走投无路,说:“我没有面目见伍子胥了。”说着,就用衣服遮住自己的脸,**了。
后来勾践北上中原与诸侯会盟,成为春秋时期最后一个霸主。越王勾践“卧薪尝胆”,终于使自己成就了一番伟业!
越王勾践读后感 (菁选5篇)(扩展5)
——越王勾践事例的读后感范文三份
读史记越王勾践有感 第3篇
在漫长的春秋时代,在一个并不起眼的国家,一位君主为我们展示了信念与坚持的力量。这个国家叫越国,这个故事叫“卧薪尝胆”,这位君主,叫勾践。正是他,为报被吴国侮辱之仇,努力地准备了二十二年,终于一举成功,吞并了吴。
勾践**,勾践听说吴王要发兵讨伐他,便聚集**,不顾大夫范蠡的劝告,发兵攻打吴国,打败,被困于会稽山上,大夫文种下山游说吴王,吴王免了勾践的死,让他做自己的仆人。勾践多年隐忍,麻痹了吴王,把他放回了越国。勾践一心要雪耻,便每晚睡在木柴上,吃饭前要先尝一尝苦胆汁,和老百姓一起下地耕作,衣着朴素,食物普通,因此深得民心。贤能的伍子胥发现了勾践的计策,好心向吴王进谏却被赐死。他死前大笑道:“不久之后,这里(吴)将是一片废墟了!”果然,几年之后,勾践挥师直达吴国,攻下吴,围困了吴王夫差。吴王用布遮面**,高呼:“我对不起伍员(伍子胥)啊!”大夫范蠡在帮助勾践吞吴之后,便弃官经商,成了有名的“商圣”。
这里之所以要讲这么一个故事,不只是因为书上写了,而是因为我想通过这个有名的故事让大家明白信念的力量。勾践回国之后,时刻不忘会稽之辱,发誓消灭吴国,这才有了后来的成功。不过各位读者,一个人的信念,是不足以让他成功的。勾践的成功不仅有他自己的努力,还有文种、范蠡这些贤士的大力辅佐。
读史记越王勾践有感 第4篇
*,所有读过书的人,大概都知道“卧薪尝胆”的故事,当然也知道这个故事的主人公就是越王勾践。这一点儿也不错。自古而今,“卧薪尝胆”的故事不知道激励了多少“有志之士”在困境中自强不息,重新崛起。因而,在人们的心目中,越王勾践一直就是一个“处逆境而不失志”的经典人物。“卧薪尝胆”被作为一个成语收入了《汉语辞典》,这个故事也被编进了教科书,鼓舞和激励了一代又一代人。这种“待遇”,在众多的历史人物,特别是历代帝王君主之中亦是为数不多的。
据史*载,越王勾践的祖先是夏禹的后人,是夏后帝少康的小妾所生的儿子——“夏后帝少康之庶子也。”(《史记·越王勾践世家》)少康是夏朝的第六代君王,是帝相的儿子。帝相在位时,适逢有穷后羿和寒浞作乱,帝相为寒浞所杀。这时帝相的妻子缗已经怀孕,**中从一个孔穴中逃走,逃到了有仍(古国名,在今山东省济宁市一带),并在这里生下了少康。后来历尽周折,少康归夏为王,即位后便封庶子无余于越,负责在会稽管理对禹的祭祀。“少康恐禹祭之绝祀,乃封其庶子于越,号曰无余。”(《吴越春秋·越王无余外传》)因禹去世于会稽山,而且就葬在了那里。这里的人们都把头发剪得较短,而且身上都刺着花纹,是表示强悍还是野蛮?亦或是一种习俗?不得而知。恐怕后来乃至当今的纹身之风就始于那时。越人在那里劈山开荒,修筑建造城邑,经历了二十多代以后,传到了允常,便开始称王。史书上对于允常的记载几乎没有,司马迁在《史记》中对此也中一带而过,只说“允常之时,与吴王阖庐战而相怨伐。”至于为什么“战而相怨伐”则没有交待,其他史料里也没有这方面的记载。当然,也可能是本人没有查考详尽的缘故。不过,我们可以推测,那时的争战,无非就是因为“地盘”问题。
允常死后,他的儿子勾践即位。这个颇负美名和英名的人物从此便出现在*历史的舞台之上。勾践在位期间做的最大的一件事情就是灭掉了吴国,使越国强盛起来。“当是时,**横行于江、淮东,诸侯毕贺,号称霸王。”(《史记·越王勾践世家》)关于勾践灭吴这件事,后面还要细说,所以在这里只是略略提及。
读史记越王勾践有感 第5篇
吴既赦越,越王勾践反国,乃苦身焦思,置胆於坐,坐卧即仰胆,饮食亦尝胆也。曰:「女忘会稽之耻邪?」身自耕作,夫人自织,食不加肉,衣不重采,折节下贤人,厚遇宾客,振贫吊死,与百姓同其劳。欲使范蠡**政,蠡对曰:「兵甲之事,种不如蠡;填抚国家,亲附百姓,蠡不如种。」於是举国政属大夫种,而使范蠡与大夫柘稽行成,为质於吴。二岁而吴归蠡。
勾践自会稽归七年,拊循其士民,欲用以报吴。大夫逢同谏曰:「国新流-亡,今乃复殷给,缮饰备利,吴必惧,惧则难必至。且鸷鸟之击也,必匿其形。今夫吴兵加齐、晋,怨深於楚、越,名高天下,实害周室,德少而功多,必*自矜。为越计,莫若结齐,亲楚,附晋,以厚吴。吴之志广,必轻战。是我连其权,三国伐之,越承其弊,可克也。」句践曰:「善。」
这是出自“史记卷四十一越王勾践世家第十一”。 主要人物有,忠心爱国的伍子胥;足智多谋的范蠡;骄傲自大的吴王;忍辱负重的句践;一心向越的太宰。
《史记卷41-越王勾践世家》大概讲述的是:公元前494年,越国战败,越王带着妻子在吴国当仆役,卧薪尝胆,并听从文种、范蠡的谋划。他们受尽凌-辱,给夫差当牛作马,忍辱负重,尽表对吴国的一片忠心。一次,夫差病了,句践还亲自尝了他的粪便以辩别病情。这件事让夫差信以为句践是真的对他衷心不二,甚至胜于吴国的臣子。就这样,句践夫妇在吴国被拘三年后,总算被放回了越国。回国后,句践外松内紧,表面上更加忠心耿耿于吴国,背地里他对复国一事一刻也不敢怠慢。他一方面发展**生产,整顿兵马,时刻作好做战的准备;一方面挑美女,在吼山养狗,然后进献给吴王,让夫差终日沉迷于声色犬马之中。为了不让自己松懈意志,他放弃在宫殿生活,面对吴国建造了一座“箭楼”,在那里他卧薪尝胆,牢记**。经过“十年生聚,十年教训”,在文种、范蠡等大臣的扶助下,句践终于在公元前473年打败了吴国,实现了报仇雪恨的夙愿。
范蠡是*历史上著名的隐士,他以“飞鸟尽,良弓藏,狡兔死,走狗烹”来劝文种,文种虽然想以有病为借口不去上朝,最终还是被-逼**了。而范蠡弃政从商,自号陶朱公,成为富甲天下的大商人。范蠡曾经三次搬家,驰名天下,他不是随意离开某处,他住在哪儿就在哪儿成名。最后老死在陶地,所以世人相传叫他陶朱公。
勾践之后,越王又传了几世,到了战国中期,楚威王灭了越国。但越的王族在沿海仍有一定的实力。直到汉初还有闽越王,还是勾践的后裔。
正如“太史公说:夏禹的功劳很大,疏导了九条大河,安定了九州大地,一直到今天,整个九州都**无事。到了他的后裔句践,辛苦劳作,深谋远思,终于**了强大的吴国,向北进军中原,尊奉周室,号称霸王。能说句不贤能吗!这大概也有夏禹的遗风吧。范蠡三次搬家都留下荣耀的名声,并永垂后世。臣子君主能做到这样,想不显赫可能吗?”
卧薪尝胆主要是指,勾践在坐卧的地方吊了个苦胆,夜里躺在柴草上,面对苦胆。每天吃饭时都尝尝苦胆。总扪心自责:_你忘了会稽大败之辱吗?_从中,我们可以体会到:越王给吴王当了三年奴仆,受尽了屈辱,在极其困难的情况下,他始终没有放弃心中的信念——重振越国,找回失去的尊严。他在麻痹了吴王被放回越国后,安抚百姓,操练**,吃饭前品尝苦胆,晚上就睡在柴草上,时刻提醒自己不要忘记曾经的屈辱和复兴
从这个故事中,我们也知道了越王勾践因为有一种坚忍不拔的决心,他才**着他这么多年在吴国忍辱负重的生活,在之后的10年的时间里,他让自己的国家强壮起来,强盛起来,报了当年被俘之仇,这种坚强的毅力值得我们每一个人学习。忍别人之不能忍,成别人之不能成。要比别人成功,就要比别人付出更多。在挫败中反省自己,在黑暗中认清前路。跌倒不可怕,重新振作,卧薪尝胆,给自己从头再来的机会。所以我坚信,笑到最后的才是真正的胜者 。
同时,我们也应该了解到做人的根本,所谓喝水不忘挖井人。做人也不能忘本。越王勾践虽然忍辱负重最终取得成功。但,他可与共患难,不可与共乐。成功并不是一个人就可以取得的。吴王也就因太自以为是,不听从伍子胥的劝解,而落得国破人亡。越王勾践则因对功巨范蠡,文种的不信任而逼文种**,范蠡也离开了勾践。
越王勾践读后感 (菁选5篇)(扩展2)
——越王勾践世家优秀读后感 (菁选3篇)
读史记越王勾践有感 第6篇
“有志者,事竟成,百二秦关终属楚;苦心人,天不负,三千越甲可吞吴。”蒲松龄作的这幅对联,我最为喜欢。特别是在学习了历史,读过“卧薪尝胆”的故事后,我从心底里,对越王勾践有了新的认识。
掩卷思索,思绪不禁把我带入那金戈铁马的战场上:眼前的世界已被黄色主宰,脚下是一望无际的黄沙,一阵热风扑来,我灵敏的嗅觉捕捉到了风中的一丝**味,耳畔传来雷雷的战鼓,两军战士一片混战,卷起漫天黄沙,喊杀声扰乱了先前的寂寞和凄清。这是一个血与火的世界,这是一个成者为王败者为寇的世界;拼杀、拼杀,为了**、为了生存。最终,越国的旗帜被砍倒,高高立起的是吴国的旗帜,它威风凛凛的立着,好像在嘲笑那沦为阶下囚的.越人,嘲笑那曾经自视甚高的越王勾践。
曾经的高高在上,曾经的锦衣玉食,曾经的指点江山,都化成了浮云。眼前的实际是为了生存、为了生命的延续,该做出什么决定。是举刀自刎,保持君王的尊严,接受战败的结果;还是忍辱负重,放下个人的面子,,图谋东山再起。这是一个问题,是一个关乎生存还是毁灭的问题。哈姆雷特思考的这个问题,勾践也思考过。王者就是王者,选择活下来,这其实是勇敢者的游戏,这也是一位君王的责任。他活着,就意味国家的存在;他活着,就意味着越国的百姓还***。
一代君王成了低贱的马夫,不事稼穑的手,起了血泡,修炼成了厚厚的老茧,不曾高看一眼的粗茶淡饭,和着复国的愿望,吞咽进肚肠。这点苦算什么,我还要更苦,我还要更痛,我要苦入骨髓,我要痛入心扉。我要牢牢记住它,才能在以后忘了它。
清晨的苦胆,伴我励志的每一天;夜晚的柴薪,度我磨砥的每一晚。苦心人,果然天不负。王者又成了王者,但这是凤凰涅槃后的王者,这是浴火重生的王者。
那一刻,我深深的喜欢**他,他虽然曾经是一个失败者,但他身上最可贵的恰恰是因失败而闪烁的光辉。在他的身上,我看到了隐忍、坚韧、奋发、智慧,从他的身上,我看到了苦尽甘来的希望,从他的身上,我重新燃起了对生活、对学习的信心。
坐在宽敞明亮的教室了,以往的烦恼与忧愁已与我擦肩而过,我微笑着面对现在,无论它的前方是怎样的一条路,我相信我能坦然面对,一路披荆斩棘的走下去,因为我相信:他能,我亦能。
读史记越王勾践有感 第7篇
越国的历史上,勾践是一枝独秀。在他之前寂寂,之后寥寥,除了偏僻,落后及与中原地区风俗习惯不同以外,也没什么可说的。
勾践的父亲与吴王阖闾结了仇,两国之间互相攻伐。在勾践刚当上越王的那一年,吴王阖闾大概是想趁他初立,****还不很稳当的时候攻打越国,谁知勾践却出其不意地采用了一种特别的阵势——派一些死士冲到吴国的阵前,大声喊叫着自刎而死,使得从未见过这种阵势的吴军一下子目瞪口呆,被越军趁势打了个大败,阖闾还被射了一箭,因而一命呜呼。(这一定是历史上最早的**式攻击,现在被若干国家稍加变化而广泛使用。)取得了胜利的勾践一定是兴奋而骄傲的。所以当三年后,他得知夫差想要为父亲报一箭之仇时,他没有听从范蠡的规劝,而自以为是地抢先采取了行动。在那场著名的战事之后,越王勾践成为了**之奴。
接下来的卧薪尝胆的故事大家都知道。勾践从一个骄横、任性的君主一下子转变成了委屈求全、礼贤下士,与百姓同甘共苦的贤明君主,在范蠡、文种的扶持下,辛苦惨淡、勤奋不懈地努力了二十二年,终于打败了不听忠心耿耿的伍子胥苦心劝谏的夫差,一雪了会稽之耻,还一跃而成了强国。我想,司马迁也是觉得在那个君权至上,君主没有任何约束的时代里,勾践能够做到这样,已经相当不错了,所以在本篇记载里,并没有过多的宣扬勾践的.那些阴暗心肠,只是略略地点出了他赐文种**的猜忌。
还是范蠡认清了勾践的真面目,他知道勾践是只能共患难,不能共富贵的人。于是他果断地弃官而逃,先是跑到了齐国,在海边努力耕作,没多久就成了_。这下子又冒了尖,齐国请他去做了国相。可他散尽家财,再次落跑了!跑到了陶地,没过多久,又成了后人皆知的_陶朱公。哎,做官时位及人臣,经商时富甲天下,又能善谋划,知人心,懂进退,范蠡真个人中龙凤,世所稀有!只是有一件事情不是很明白,就是范蠡与西施的故事。有许多传说,说是西施本就是范蠡寻来的,当时两人就有了情愫,可是为了国家复兴大事,只得忍痛割爱,将西施送到了夫差那里。等到吴国大败,夫差身死,范蠡抢在了同样垂涎于西施美貌的勾践的前头,携了西施,泛舟湖上,过着神仙眷侣的逍遥日子。
这个故事美则美矣,可是其真实性却很值得怀疑。范蠡辅助勾践复国,历时二十二年,其间殚精竭虑,劳心劳力,未必有闲情逸致来谈情说爱,此其一。再者,书里明明记载,他逃离了越国之后,和儿子们合力治理产业,说明他在西施迷惑吴王的时间里,早已成家生子,有着美满的家庭了,此其二。传说终归只是传说。也许是后人敬重西施与范蠡都是忠心为国之人,希望他们有一个美好而圆满的结局,而附会出了这么一个故事。
读史记越王勾践有感 第8篇
苦心人,天下负,卧薪尝胆,三千越甲可吞吴。”大江东去浪淘尽,也淘尽了往日的英雄。回首往事,那一幕明争暗斗,暗藏玄机,血雨腥风的时代,我驻足良久,我欣赏你——勾践。
勾践是一个能够铭记苦痛的人。
勾践忍辱负重,在回到越国的时候,他仍过着捉襟见肘的寒酸生活,甚至在吃饭睡觉前还要尝尝苦胆,为的就是让自己铭记苦痛和屈辱,等到灭掉吴国的一天。上天果然是不负苦心人,勾践卧薪尝胆,最后终于灭掉了吴国。
可我呢?好了伤疤忘了痛,曾经的苦痛,如今已成了泡沫,被阳光蒸发,被雨水冲洗,或许我做不到同勾践一样卧薪尝胆,但我要像勾践那样生活——铭记苦痛和屈辱。
勾践有种在危险的**下仍旧保持镇定的优良品质。在吴国士兵将他团团围住之时,在夫差即将成就霸业之际,勾践理智的决定,自己鼓起负荆请罪的勇气……。他很镇静,也很聪明,他知道自己一时的屈辱和苦痛可以换来国家的复兴,可以挽救整个越国的性命。这是一种君王的气概和智者的举动,勾践的镇定、冷静在越国即将**的节骨眼上救了自己一命。可见,你是一个在**上下五千年历史中,少有的在困难前保持理智的君王。
可我呢?一只热锅上的**,一遇到困难就无比的焦燥,没有勾践的镇定和冷静,浪费了不少生命,或许在困难面前,我不能完全理智,但我要向勾践那样生活——在危险中保持镇定。
勾践还是一个懂得为全局着想的君王。在吴国服役期间,他忍辱负重受了许多从未有过的苦难和屈辱。当范蠡献上复国大计——尝吴王的粪便为他治病,勾践身为一国之君,为了复国,勾践放下了自己君王的尊严——接受了范蠡之计,勾践身为一代君主,竟然也可以这样能屈能伸,真是让我们敬佩。
可我呢?就算不会做一些损人利己的事,但却达不到损己利人的境界,有时因为过度地在乎某件事而忽略了全局,或许我无法向勾践那样舍弃尊严,但我要向勾践学习为全局着想。
“苦心人,天下负,卧薪尝胆,三千越甲可吞吴。”勾践的精神、气概让我为之感动,我愿像勾践样生活!
读史记越王勾践有感 第9篇
在*,所有读过书的人,大概都知道“卧薪尝胆”的故事,当然也知道这个故事的主人公就是越王勾践。这一点儿也不错。自古而今,“卧薪尝胆”的故事不知道激励了多少“有志之士”在困境中自强不息,重新崛起。因而,在人们的心目中,越王勾践一直就是一个“处逆境而不失志”的经典人物。“卧薪尝胆”被作为一个成语收入了《汉语辞典》,这个故事也被编进了教科书,鼓舞和激励了一代又一代人。这种“待遇”,在众多的历史人物,特别是历代帝王君主之中亦是为数不多的。
据史*载,越王勾践的祖先是夏禹的后人,是夏后帝少康的小妾所生的儿子——“夏后帝少康之庶子也。”(《史记·越王勾践世家》)少康是夏朝的第六代君王,是帝相的儿子。帝相在位时,适逢有穷后羿和寒浞作乱,帝相为寒浞所杀。这时帝相的妻子缗已经怀孕,**中从一个孔穴中逃走,逃到了有仍(古国名,在今山东省济宁市一带),并在这里生下了少康。后来历尽周折,少康归夏为王,即位后便封庶子无余于越,负责在会稽管理对禹的祭祀。“少康恐禹祭之绝祀,乃封其庶子于越,号曰无余。”(《吴越春秋·越王无余外传》)因禹去世于会稽山,而且就葬在了那里。这里的人们都把头发剪得较短,而且身上都刺着花纹,是表示强悍还是野蛮?亦或是一种习俗?不得而知。恐怕后来乃至当今的纹身之风就始于那时。越人在那里劈山开荒,修筑建造城邑,经历了二十多代以后,传到了允常,便开始称王。史书上对于允常的记载几乎没有,司马迁在《史记》中对此也中一带而过,只说“允常之时,与吴王阖庐战而相怨伐。”至于为什么“战而相怨伐”则没有交待,其他史料里也没有这方面的记载。当然,也可能是本人没有查考详尽的缘故。不过,我们可以推测,那时的争战,无非就是因为“地盘”问题。
允常死后,他的儿子勾践即位。这个颇负美名和英名的人物从此便出现在*历史的舞台之上。勾践在位期间做的最大的一件事情就是灭掉了吴国,使越国强盛起来。“当是时,**横行于江、淮东,诸侯毕贺,号称霸王。”(《史记·越王勾践世家》)关于勾践灭吴这件事,后面还要细说,所以在这里只是略略提及。
读史记越王勾践有感 第10篇
现在浙江卫视热播的《越王勾践》成了我们小学生的热门,我也在看,里面的清节十分好看,这部历史大作讲述了,越王为了打败吴国,卧薪尝胆。
在吴国的三年,越王没有忘。受尽了折磨与屈辱的他,回国后,他立誓,一定要把国家治理好,打败吴国,报仇血耻。
越国的国都原来在会嵇山一带的*阳。勾践回国后托范大夫筑城,把国都迁到了卧龙山一带,建设了一个兴国伐吴的坚固中心。
为了雪耻,勾践不断锤炼自己的意志。他不敢过安逸的生活,怕生活太舒服了,会丧失意志力和毅力。他在今市区西郭门外的迎恩门,面向吴国,建了一个简陋的“箭楼”自己就居住在那里。每天吃粗粮,穿布衣,睡在柴薪上。
*日,勾践与夫人和老百姓一起劳动。最可怜的就是,勾践困倦时就辣椒水刺激眼睛。冬天,脚麻了,他索性把脚放进冷水里,“以冷克冷”。夏天,烈日炎炎,他去做高温工作。吃的是亲人自己种出来的粮食。穿的是夫人自己亲手织的单一色粗布啊!这么朴素的生活很值得我们小学生学习
不光朴素,勾践还亲自去葛山采葛,织成葛布献给吴王。亲自种麻,制成弓箭犒劳士兵。缺粮食时,他也与臣民一起上山采野菜吃。一个君王能吃这样的苦。
为了不忘记仇恨,勾践在“箭楼”的小屋里挂了一个苦胆,每次进出都要尝一下。晚上睡在柴薪上,每天睡觉之前,还要进行一次自问自答的程式:
“勾践,你会忘记灭国之耻辱吗?”
“没有忘!勾践没有忘记!”他回答的声音特别大,不过也是,灭国之仇,再加上三年之耻辱,做为一个君王,一个国家的**者,能承受这样的打击,在君王中他是第一个。
为了增加人口,与吴国在实力上能与之对衡,勾践制定了一系列鼓励生育计划的**,生儿子的,奖两壶酒,一条狗;生女儿的,奖两壶酒,一头猪;生两个子女的,公家还补助粮食。为了积聚财富,越国大力发展生产,“民惧有三年之食”,从物质上做好了伐吴的准备。
军事上,勾践训练部队,培养了士兵勇往直前的精神。有一次,勾践乘车经过一条乡间小路,路中间出现了一只青蛙,鼓着水泡眼,怒目而视。勾践见小小青蛙能如此不畏艰巨,以弱抵抗,实为可嘉。他立即在车的横木上,向这只“怒蛙”致敬。
经过“十年生聚,十年教训”越国终于兵精粮足,国富民强。公元前473年,越***攻破吴国都城古苏,夫差**,吴国**。
勾践卧薪尝胆,愤发图强的精神,成为**民族不屈精神的象征
勾践这种精神很值得我们学习,用在学**,你一定会更上一层楼的,难道不是吗?
读史记越王勾践有感 第11篇
越国的历史上,勾践是一枝独秀。在他之前寂寂,之后寥寥,除了偏僻,落后及与中原地区风俗习惯不同以外,也没什么可说的。
勾践的父亲与吴王阖闾结了仇,两国之间互相攻伐。在勾践刚当上越王的那一年,吴王阖闾大概是想趁他初立,****还不很稳当的时候攻打越国,谁知勾践却出其不意地采用了一种特别的阵势——————派一些死士冲到吴国的`阵前,大声喊叫着自刎而死,使得从未见过这种阵势的吴军一下子目瞪口呆,被越军趁势打了个大败,阖闾还被射了一箭,因而一命呜呼。(这一定是历史上最早的**式攻击,现在被若干国家稍加变化而广泛使用。)取得了胜利的勾践一定是兴奋而骄傲的。所以当三年后,他得知夫差想要为父亲报一箭之仇时,他没有听从范蠡的规劝,而自以为是地抢先采取了行动。在那场著名的战事之后,越王勾践成为了**之奴。
接下来的卧薪尝胆的故事大家都知道。勾践从一个骄横、任性的君主一下子转变成了委屈求全、礼贤下士,与百姓同甘共苦的贤明君主,在范蠡、文种的扶持下,辛苦惨淡、勤奋不懈地努力了二十二年,终于打败了不听忠心耿耿的伍子胥苦心劝谏的夫差,一雪了会稽之耻,还一跃而成了强国。我想,司马迁也是觉得在那个君权至上,君主没有任何约束的时代里,勾践能够做到这样,已经相当不错了,所以在本篇记载里,并没有过多的宣扬勾践的那些阴暗心肠,只是略略地点出了他赐文种**的猜忌。
还是范蠡认清了勾践的真面目,他知道勾践是只能共患难,不能共富贵的人。于是他果断地弃官而逃,先是跑到了齐国,在海边努力耕作,没多久就成了_。这下子又冒了尖,齐国请他去做了国相。可他散尽家财,再次落跑了!跑到了陶地,没过多久,又成了后人皆知的_陶朱公。哎,做官时位及人臣,经商时富甲天下,又能善谋划,知人心,懂进退,范蠡真个人中龙凤,世所稀有!只是有一件事情不是很明白,就是范蠡与西施的故事。有许多传说,说是西施本就是范蠡寻来的,当时两人就有了情愫,可是为了国家复兴大事,只得忍痛割爱,将西施送到了夫差那里。等到吴国大败,夫差身死,范蠡抢在了同样垂涎于西施美貌的勾践的前头,携了西施,泛舟湖上,过着神仙眷侣的逍遥日子。
这个故事美则美矣,可是其真实性却很值得怀疑。范蠡辅助勾践复国,历时二十二年,其间殚精竭虑,劳心劳力,未必有闲情逸致来谈情说爱,此其一。再者,书里明明记载,他逃离了越国之后,和儿子们合力治理产业,说明他在西施迷惑吴王的时间里,早已成家生子,有着美满的家庭了,此其二。传说终归只是传说。也许是后人敬重西施与范蠡都是忠心为国之人,希望他们有一个美好而圆满的结局,而附会出了这么一个故事。
读史记越王勾践有感 第12篇
春秋末年,吴国和越国因战争结下仇怨。吴王夫差为父报仇,在伍子胥的辅佐下日夜勤兵。
大兵压境,越国危在旦夕,范蠡提出降吴的主张。为保留一线复国的机会,勾践接受了范蠡的意见,降吴为奴。
勾践从此为吴王养马、拉车,为了复国的大志受尽屈辱。苟且偷生中,默默等待着。
伍子胥认为不杀勾践必留后患,夫差却不以为然,一个**的**,是翻不起什么大浪来的。
伍子胥劝说吴王,切不可相信勾践。但勾践的谨慎行事,使得吴王渐渐地放松了警惕,伍子胥的所有劝告也被他当作耳边风。勾践和范蠡在暗中逐渐得到了好机会,并被夫差准予回越国。回国后勾践仍然谨慎从事,一点一滴地积蓄力量,休养生息。
伍子胥一再阻拦意欲北进做霸主的吴王,最终却被夫差一剑赐死。吴国实力顿时削弱。勾践终于得到了机会,举兵复国。
越王勾践,终于历经十数年的卧薪尝胆,实现了复国的宏愿。
这是一部名为《越王勾践》的古代连续剧,由张敬编剧,黄健中、元彬、延艺导片,陈宝国主演。我观看了以后收益无穷。
历史给我们的是沉痛的教训,一个国家的兴旺,当政者必须要听取两种不同的意见,特别是相反的意见。当身边有两种相反的.意见时,当政者可以从中辨别方向和好坏,两种相反意见可以使当政者保持清醒的头脑,时时事事都有警觉,自己也更有智慧;而当身边只有一种赞颂的声音时,当政者就会糊里糊涂地迷失方向,变的自大,变的无知,其结果就是衰败、**。吴王如此,商纣王何尝不是如此,楚霸王、隋文帝、宋**等都是如此。
不过,有许多事光靠聪明来取胜,没有勤奋和刻苦,就不能完成,更别说完成地十全十美了。
在生活上不要碰到一些小困难,就只等别人来帮你;在学**,不要遇到一些小挫折,就半途而废。
我写作文时,左思右想,还是写不出,就写了一半在那看课外书,等妈妈来给我上“思想品德课”我才继续写。
在越国勾危在旦夕是,勾践挺身而出,**自己,受了那么多的侮辱,那么多的苦难,他都能咬牙切齿地挺过来,我怎么连那么小的困难都不能克服呢?我为我以前的所作所为感到羞愧。
这部影片使我从中受到了启发:仅有一股冲劲,跑不完万米远程;仅靠一股热情,攀不上理想的高峰。在挫折面前,绝不能低头,要勇于面对,阳光总在风雨后,只要有这种坚持不懈的精神,一定会有灿烂的明天!
越王勾践读后感 (菁选5篇)(扩展4)
——历史典故:越王勾践卧薪尝胆3篇
读史记越王勾践有感 第13篇
越国的历史上,勾践是一枝独秀。在他之前寂寂,之后寥寥,除了偏僻,落后及与中原地区风俗习惯不同以外,也没什么可说的。
勾践的父亲与吴王阖闾结了仇,两国之间互相攻伐。在勾践刚当上越王的那一年,吴王阖闾大概是想趁他初立,****还不很稳当的时候攻打越国,谁知勾践却出其不意地采用了一种特别的阵势——派一些死士冲到吴国的阵前,大声喊叫着自刎而死,使得从未见过这种阵势的吴军一下子目瞪口呆,被越军趁势打了个大败,阖闾还被射了一箭,因而一命呜呼。取得了胜利的勾践一定是兴奋而骄傲的,所以当三年后,他得知夫差想要为父亲报一箭之仇时,他没有听从范蠡的规劝,而自以为是地抢先采取了行动。在那场著名的战事之后,越王勾践成为了**之奴。
接下来的.卧薪尝胆的故事大家都知道。勾践从一个骄横、任性的君主一下子转变成了委屈求全、礼贤下士,与百姓同甘共苦的贤明君主,在范蠡、文种的扶持下,辛苦惨淡、勤奋不懈地努力了二十二年,终于打败了不听忠心耿耿的伍子胥苦心劝谏的夫差,一雪了会稽之耻,还一跃而成了强国。我想,司马迁也是觉得在那个君权至上,君主没有任何约束的时代里,勾践能够做到这样,已经相当不错了,所以在本篇记载里,并没有过多的宣扬勾践的那些阴暗心肠,只是略略地点出了他赐文种**的猜忌。
还是范蠡认清了勾践的真面目,他知道勾践是只能共患难,不能共富贵的人。于是他果断地弃官而逃,先是跑到了齐国,在海边努力耕作,没多久就成了_。这下子又冒了尖,齐国请他去做了国相。可他散尽家财,再次落跑了!跑到了陶地,没过多久,又成了后人皆知的_陶朱公。哎,做官时位及人臣,经商时富甲天下,又能善谋划,知人心,懂进退,范蠡真个人中龙凤,世所稀有!只是有一件事情不是很明白,就是范蠡与西施的故事。有许多传说,说是西施本就是范蠡寻来的,当时两人就有了情愫,可是为了国家复兴大事,只得忍痛割爱,将西施送到了夫差那里。等到吴国大败,夫差身死,范蠡抢在了同样垂涎于西施美貌的勾践的前头,携了西施,泛舟湖上,过着神仙眷侣的逍遥日子。
这个故事美则美矣,可是其真实性却很值得怀疑。范蠡辅助勾践复国,历时二十二年,其间殚精竭虑,劳心劳力,未必有闲情逸致来谈情说爱,此其一。再者,书里明明记载,他逃离了越国之后,和儿子们合力治理产业,说明他在西施迷惑吴王的时间里,早已成家生子,有着美满的家庭了,此其二。传说终归只是传说。也许是后人敬重西施与范蠡都是忠心为国之人,希望他们有一个美好而圆满的结局,而附会出了这么一个故事。
越王勾践读后感 (菁选5篇)(扩展3)
——越王勾践事例的读后感 (菁选2篇)
读史记越王勾践有感 第14篇
今天,我看了《卧薪尝胆越王勾践》。公元496年,吴国攻打越国,由于吴国强大战败了越国,吴王将越王勾践捉回国,伺候自己三年。越王回国后,害怕眼前安逸的生活消磨了自己的志气,就在吃饭的地方挂一个苦胆,以警惕自己不要忘了以前的耻辱。经过十年的艰苦奋斗,转弱为强,终于打败了吴国。这个故事让我明白,国家弱小就会被欺负。但弱小也不要放弃,只要努力弱小也会变得强大。就像*,以前非常落后,所以遭到**的侵略,发生南京***的悲剧。但经过八年的努力_,人民英雄的不怕**,终于换来国家的**、自强。现在我国有飞机、大炮、导弹变得越来越强大。我为我是*人而自豪!
读史记越王勾践有感 第15篇
苦心人,天下负,卧薪尝胆,三千越甲可吞吴。”大江东去浪淘尽,也淘尽了往日的英雄。回首往事,那一幕明争暗斗,暗藏玄机,血雨腥风的时代,我驻足良久,我欣赏你――勾践。
勾践是一个能够铭记苦痛的人。
勾践忍辱负重,在回到越国的时候,他仍过着捉襟见肘的寒酸生活,甚至在吃饭睡觉前还要尝尝苦胆,为的就是让自己铭记苦痛和屈辱,等到灭掉吴国的一天。上天果然是不负苦心人,勾践卧薪尝胆,最后终于灭掉了吴国。
可我呢?好了伤疤忘了痛,曾经的苦痛,如今已成了泡沫,被阳光蒸发,被雨水冲洗,或许我做不到同勾践一样卧薪尝胆,但我要像勾践那样生活――铭记苦痛和屈辱。
勾践有种在危险的**下仍旧保持镇定的优良品质。在吴国士兵将他团团围住之时,在夫差即将成就霸业之际,勾践理智的决定,自己鼓起负荆请罪的勇气……。他很镇静,也很聪明,他知道自己一时的屈辱和苦痛可以换来国家的复兴,可以挽救整个越国的性命。这是一种君王的气概和智者的举动,勾践的镇定、冷静在越国即将**的节骨眼上救了自己一命。可见,你是一个在**上下五千年历史中,少有的在困难前保持理智的君王。
可我呢?一只热锅上的**,一遇到困难就无比的焦燥,没有勾践的镇定和冷静,浪费了不少生命,或许在困难面前,我不能完全理智,但我要向勾践那样生活――在危险中保持镇定。
勾践还是一个懂得为全局着想的君王。在吴国服役期间,他忍辱负重受了许多从未有过的苦难和屈辱。当范蠡献上复国大计――尝吴王的粪便为他治病,勾践身为一国之君,为了复国,勾践放下了自己君王的尊严――接受了范蠡之计,勾践身为一代君主,竟然也可以这样能屈能伸,真是让我们敬佩。
可我呢?就算不会做一些损人利己的事,但却达不到损己利人的境界,有时因为过度地在乎某件事而忽略了全局,或许我无法向勾践那样舍弃尊严,但我要向勾践学习为全局着想。
“苦心人,天下负,卧薪尝胆,三千越甲可吞吴。”勾践的精神、气概让我为之感动,我愿像勾践样生活!
读史记越王勾践有感 第16篇
春秋时期,越王勾践因**以多胜少,打败吴王而骄傲自满,吃了败仗。万般无奈之下,在夫差面前俯首称臣。他为吴王尝粪问疾、作脚蹬、当骖夫……回越后,他卧薪尝胆、召集兵马,“十年生聚,十年教训”,越王勾践和他的士兵们终于战胜了吴国!
夫差为什么能让堂堂越王在他面前下跪、认罪?因为他是胜利者!那又是什么让他获胜?因为他记住了耻辱!吴王在得胜前一直让兵士们不断提醒自己:“不要忘记战败之耻!”“打败越国!报仇雪耻!”“战胜越国!战胜越王!”……可是,当他胜利后,就变得自高自大起来:忘记了战败之耻、不听忠告不理朝政……
所谓“骄兵必败,哀兵必胜”。勾践此时正在石屋里尝苦胆。“勾践,你忘记会稽战败之耻了吗?”“勾践不敢忘。”他在文种、范蠡的帮助下,不动声色地操练新兵、发动百姓种粮……攻打吴兵时,勾践成竹在胸。夫差无处可逃,最终自刎在勾践面前。
在生活中,我们也应该学会“卧薪尝胆”。失败后,有些人自暴自弃了。他们仿佛坠落在了深涧里,整天没头没脑地度日,就这样虚度了一生,多不值得啊!我们要学习越王勾践的能屈能伸。失败了,还有机会,不能泄气。当然,成功了也不能自大,要虚心接受他人提出的建议。“胜不骄,败不馁”,我们一定要做到!
勾践——一个鉴湖水哺育大的绍兴人!我为勾践的胜利感到骄傲!我为越国的胜利感到自豪!
越王勾践读后感 (菁选5篇)扩展阅读
越王勾践读后感 (菁选5篇)(扩展1)
——越王勾践世家优秀读后感阅读心得 (菁选3篇)