可以当座右铭的诗句和名言(共143句)
admin 2024-02-23 08:12:32 座右铭 25
可以当座右铭的诗句和名言 共42句
1. 等闲,白了少年头,空悲切。
2. 乐民之乐者,民亦乐其乐;忧民之忧者,民亦忧其忧。
3. 去留无意,闲看庭前花开花落;宠辱不惊,漫随天外云卷云舒。
4. 不飞则已,一飞冲天;不鸣则已,一鸣惊人。
5. 饭疏食,饮水,曲肱而枕之,乐亦在其中矣。不义而富且贵,于我如浮云。
6. 民,吾同胞;物,吾与也。——张载《正蒙?乾称》
7. 有才不肯学干谒,何用年年空读书。
8. 与人善言,暖于布帛;伤人以言,深于矛戟。 ——《荀子?荣辱》
9. 春蚕到死丝方尽,蜡炬成灰泪始干。
10. 凡事预则立,不预则废。
11. 古之立大事者,不惟有超世之才,亦必有坚忍不拔之志。
12. 路漫漫其修远兮,吾将上下而求索。
13. 盛名之下,其实难副。
14. 千里之行,始于足下。
15. 捐躯赴国难,视死忽如归。
16. 见兔而顾犬,未为晚也;亡羊而补牢,未为迟也。
17. 壮心未与年俱老,死去犹能作鬼雄。
18. 我自横刀向天笑,去留肝胆两昆仑。
19. 五刑不如一耻。——吕坤《呻吟语?治道》
20. 读书如行路,历险毋惶恐。
21. 不蔽人之善,不言人之恶。——《战国策?魏策》
22. 不积跬步,无以至千里,不积小流,无以成江河。
23. 烈士暮年,壮心不已。
24. 一日不书,百事荒芜。
25. 士皆知有耻,则国家永无耻矣。——龚自珍《明良论二》
26. 知者不惑,仁者不忧,勇者不惧。
27. 千磨万击还坚劲,任尔东西南北风。
28. 臣心一片磁针石,不指南方不肯休。
29. 有则改之,无则加勉。——朱熹《四书章句集注?<论语集注>卷一》
30. 江东子弟多才俊,卷土重来未可知。
31. 人有耻,则能有所不为。——朱熹《朱子语类》倦十三
32. 学然后知不足,教然后知困。
33. 察己则可以知人,察今则可以知古。
34. 知耻近乎勇。——《礼记?中庸》
35. 沉舟侧畔千帆过,病树前头万木春。
36. 惟仁者能好人,能恶人。——《论语?里仁》只有仁者才知道怎么爱人,怎么恨人。
37. 已似句:西汉贾谊曾为大臣所忌,贬为长沙王太傅。这里借以自喻。
38. 日月之行,若出其中。
39. 不以规矩,无以成方园。
40. 志士仁人,无求生以害仁,有杀身以成仁。
41. 横眉冷对千夫指,俯首甘为孺子牛。
42. 人生自古谁无死,留取丹心照汗青。
可以当座右铭的诗句和名言 共101句
1. 人不可以无耻,无耻之耻,无耻矣。——《孟子?尽心上》:不知羞耻的那种羞耻,才真的是不知羞耻啊!
2. 人而不仁,如礼何?人而不仁,如乐何?——《论语?八佾(yì)》
3. 退笔如山未足珍,读书万卷始通神。
4. 仰不愧天,俯不愧人,内不愧心。
5. 读书不趁早,后来徒悔懊。
6. 壮志饥餐胡虏肉,笑谈渴饮匈奴血。
7. 大直若屈,大巧若拙,大辩若讷。
8. 鸟欲高飞先振翅,人求上进先读书。
9. 立身以立学为先,立学以读书为本。
10. 试玉要烧三日满,辨材须待七年期。
11. 位卑未敢忘忧国。
12. 先天下之忧而忧,后天下之乐而乐。
13. 岁寒,然后知松柏之后凋也。
14. 出师未捷身先死,长使英雄泪沾襟。
15. 有情芍药含春泪,无力蔷薇卧晓枝。
16. 穷则独善其身,达则兼善天下。
17. 不识庐山真面目,只缘身在此山中。
18. 夕阳无限好,只是近黄昏。
19. 洛阳亲友如相问,一片冰心在玉壶。
20. 为人性僻耽佳句,语不惊人死不休。
21. 夫所以读书学问,本欲开心明目,利于行耳。
22. 读书是在别人思想的帮助下,建立自己的思想。
23. 人无远虑,必有近忧。
24. 发奋忘食,乐以忘优,不知老之将至。
25. 采得百花成蜜后,为谁辛苦为谁甜。
26. 非学无以广才,非志无以成学。
27. 莫等闲,白了少年头,空悲切。
28. 过而不能知,是不智也;知而不能改,是不勇也。——李觏《易论第九》
29. 春归句:春已归而自己尚未回去。
30. 鹬蚌相争,渔翁得利。
31. 言者无罪,闻者足戒。——白居易《与元九书》
32. 勿以恶小而为之,勿以善小而不为。
33. 夫尺有所短,寸有所长。
34. 青青子衿,悠悠我心。
35. 己所不欲,勿施于人。——《论语?颜渊》
36. 忠言逆耳利于行,良药苦口利于病。——《增广贤文》
37. 君子莫大乎与人为善。——《孟子?公孙丑上》君子最高得德行就是同别人一道行善。
38. 仁者寿。——《论语?雍也》
39. 大鹏一日同风起,扶摇直上九万里。
40. 长风破浪会有时,直挂云帆济沧海。
41. 不塞不流,不止不行。
42. 真者,精诚之至也,不精不诚,不能动人。
43. 欲穷千里目,更上一层楼。
44. 书读百遍,其义自见。
45. 位卑未敢忘忧国,事定犹须待盖棺。
46. 人生自古谁无死?留取丹心照汗青。
47. 无羞恶之心,非人也。——《孟子?公孙丑上》
48. 位卑未敢忘忧国,事定犹须待阖棺。
49. 却看妻子愁何在,漫卷诗书喜欲狂。
50. 人必自侮,然后人侮之。——《孟子?离娄上》人一定是先有自取其辱的行为,别人才会侮辱他。
51. 花开堪折直须折,莫待无花空折枝。
52. 闻过则喜,知过不讳,改过不惮。——陆九渊《与傅全美》
53.
54. 人必其自爱也,而后人爱诸;人必其自敬也,而后人敬诸。——杨雄《法言?君子》
55. 问渠那得清如许,为有源头活水来。
56. 仁者无敌。——《孟子?梁惠王上》
57. 不贵于无过,而贵于能改过。——王守仁《改过》
58. 人有悲欢离合,月有阴晴圆缺。
59. 爱人者,人恒爱之;敬人者,人恒敬之。——《孟子?离娄下》
60. 见善则迁(学习),有过则改。——《周易?益?象》
61. 劳于读书,逸于作文。
62. 宽则得众。 ——《论语?阳货》
63. 读书欲精不欲博,用心欲专不欲杂。
64. 三人行,必有我师焉。
65. 书卷多情似故人,晨昏忧乐每相亲。
66. 令伯支离晚读书,岂知词赋称相如。
67. 改身之过,迁(发扬)身之善,谓之“修身”。——颜元《颜习斋先生言行录》
68. 玉不啄,不成器;人不学,不知道。
69. 天下兴亡,匹夫有责。
70. 登山则情满于山,观海则意溢于海。
71. 一年之计在于春,一日之计在于晨。
72. 秦恶闻其过而亡,汉好谋能听而兴。——薛瑄《读书录》卷十
73. 祸兮福之所倚,福兮祸之所伏。
74. 生于忧患,而死于安乐。
75. 知不足,然后能自反也;知困,然后能自强也。
76. 工欲善其事,必先利其器。
77. 桐花万里丹山路,雏凤清于老凤声。
78. 欲加之罪,何患无辞。
79. 读书有三到:谓心到,眼到,口到。
80. 君子之交淡如水,小人之交甘若醴。
81. 与人不求备,检身若不及。——《尚书?伊训》
82. 奇文共欣赏,疑义相如析。
83. 黑发不知勤学早,白首方悔读书迟。
84. 不入虎穴,不得虎子。
85. 为天地立心,为生民立命,为往圣继绝学,为万世开太平。
86. 博观而约取,厚积而薄发。
87. 以爱己之心爱人,则尽仁。——张载《正蒙?中正》
88. 业精于勤荒于嬉,行成于思而毁于随。
89. 以铜为镜,可以正衣冠;以古为镜,可以知兴替;以人为镜,可以明得失。——《旧唐书?魏征列传》
90. 读书忌死读,死读钻牛角。
91. 请君试问东流水,别意与之谁短长。
92. 镜破不改光,兰死不改香。
93. 改过不吝。——《尚书?仲虺(huǐ)之诰》
94. 韬略终须建新国,奋发还得读良书。
95. 业精于勤,荒于嬉;行成于思,毁于随。
96. 女娲炼石补天处,石破天惊逗秋雨。
97. 老吾老,以及人之老;幼吾幼,以及人之幼。 ——《孟子?梁惠王上》
98. 爱之不以道,适所以害之也。——《资治通鉴》卷九十六 爱他的方式如果不正确,恰恰是害了他。
99. 人孰无过?过而能改,善莫大焉。——《左传?宣公二年》
100. 读书百遍,其义自现。
101. 过而不改,是谓过矣。——《论语?卫灵公》:有了错误而不改正,这便真叫错误了。