作为座右铭的古诗名句(实用263句)
admin 2024-01-14 12:03:39 座右铭 25
作为座右铭的古诗名句 实用57句
1. 问渠那得清如许,为有源头活水来。
2. 千锤万凿出深山,烈火焚烧若等闲。粉身碎骨全不怕,要留清白在人间。——于谦《石灰吟》
3. 学然后知不足,教然后知困。
4. 橘生淮南则为橘,生于淮北则为枳。
5. 别裁伪体亲风雅,转益多师是汝师。
6. 不飞则已,一飞冲天;不鸣则已,一鸣惊人。
7. 登山则情满于山,观海则意溢于海。
8. 不塞不流,不止不行。
9. 博学之,审问之,慎思之,明辨之,笃行之。
10. 穷则独善其身,达则兼善天下。
11. 去留无意,闲看庭前花开花落;宠辱不惊,漫随天外云卷云舒。
12. 岁寒,然后知松柏之后凋也。
13. 世事漫随流水,算来一梦浮生。——李煜《乌夜啼》
14. 贫贱之知不可忘,糟糠之妻不下堂。
15. 秦恶闻其过而亡,汉好谋能听而兴。——薛瑄《读书录》卷十
16. 仰不愧天,俯不愧人,内不愧心。
17. 仓廪实则知礼节,衣食足则知荣辱。
18. 君子死知己,提剑出燕京。——陶渊明《咏荆轲》
19. 天生我材必有用,千金散尽还复来。——李白《将进酒》
20. 无羞恶之心,非人也。——《孟子?公孙丑上》
21. 祸兮福之所倚,福兮祸之所伏。
22. 古之立大事者,不惟有超世之才,亦必有坚忍不拔之志。
23. 令伯支离晚读书,岂知词赋称相如。
24. 会当凌绝顶,一览众山小。——杜甫《望岳》
25. 生于忧患,死于安乐。
26. 西游记
27. 黄河捧土尚可塞,北风雨雪恨难裁。
28. 少壮不努力,老大徒伤悲。
29. 残雪压枝犹有桔,冻雷惊笋欲抽芽。
30. 多行不义必自毙。
31. 路漫漫其修远兮,吾将上下而求索。
32. 时人不识凌云木,直待凌云始道高。——杜荀鹤《小松》
33. 百川东到海,何时复西归?少壮不努力,老大徒伤悲。
34. 真者,精诚之至也,不精不诚,不能动人。
35. 闻过则喜,知过不讳,改过不惮。——陆九渊《与傅全美》
36. 不以物喜,不以己悲。——范仲淹《岳阳楼记》
37. 见兔而顾犬,未为晚也;亡羊而补牢,未为迟也。
38. 人无远虑,必有近忧。
39. 镜破不改光,兰死不改香。
40. 盛名之下,其实难副。
41. 栽培剪伐须勤力,花易凋零草易生。——苏舜钦《题花山寺壁》
42. 论诗十绝
43. 读书欲精不欲博,用心欲专不欲杂。
44. 利剑不在掌,结友何须多?——曹植《野田黄雀行》
45. 不患人之不己知,患不知人也。
46. 青青子衿,悠悠我心。
47. 旧书不厌百回读,熟读深思子自知。
48. 读书有三到:谓心到,眼到,口到。
49. 知之者不如好之者,好之者不如乐之者。
50. 玉不啄,不成器;人不学,不知道。
51. 劝君莫惜金缕衣,劝君须惜少年时。有花堪折直须折,莫待无花空折枝。——杜秋娘《金缕衣》
52. 三人行,必有我师焉。
53. 惟仁者能好人,能恶人。——《论语?里仁》只有仁者才知道怎么爱人,怎么恨人。
54. 我自横刀向天笑,去留肝胆两昆仑。
55. 江东子弟多才俊,卷土重来未可知。——杜牧《题乌江亭》
56. 人而不仁,如礼何?人而不仁,如乐何?——《论语?八佾(yì)》
57. 人必其自爱也,而后人爱诸;人必其自敬也,而后人敬诸。——杨雄《法言?君子》
作为座右铭的古诗名句 实用112句
1. 枯藤老树昏鸦,小桥流水人家,古道西风瘦马。夕阳西下,断肠人在天涯。
2. 民,吾同胞;物,吾与也。——张载《正蒙?乾称》
3. 山重水复疑无路,柳暗花明又一村。
4. 改过不吝。——《尚书?仲虺(huǐ)之诰》
5. 操千曲而后晓声,观千剑而后识器。
6. 过而不能知,是不智也;知而不能改,是不勇也。——李觏《易论第九》
7. 仁者寿。——《论语?雍也》
8. 勿以恶小而为之,勿以善小而不为。
9. 不入虎穴,焉得虎子?
10. 不识庐山真面目,只缘身在此山中。
11. 人生若尘露,天道邈悠悠。——阮籍《咏怀》
12. 等闲识得东风面,万紫千红总是春。
13. 请君试问东流水,别意与之谁短长。
14. 浪淘沙
15. 工欲善其事,必先利其器。
16. 长歌行
17. 金缕衣
18. 人必自侮,然后人侮之。——《孟子?离娄上》人一定是先有自取其辱的行为,别人才会侮辱他。
19. 白日放歌须纵酒,青春作伴好还乡。
20. 知不足,然后能自反也;知困,然后能自强也。
21. 为天地立心,为生民立命,为往圣继绝学,为万世开太平。
22. 秋风吹不尽,总是玉关情。
23. 戏为六绝
24. 女娲炼石补天处,石破天惊逗秋雨。
25. 不入虎穴,焉得虎子?
26. 男儿何不带吴钩,收取关山五十州。
27. 天苍苍,野茫茫,风吹草低见牛羊。
28. 今夜偏知春气暖,虫声新透绿窗纱。
29. 发奋忘食,乐以忘优,不知老之将至。
30. 遣兴
31. 春宵一刻值千金。
32. 沉舟侧畔千帆进,病树前头万木春。
33. 却看妻子愁何在,漫卷诗书喜欲狂。
34. 沉舟侧畔千帆过,病树前头万木春。
35. 忠言逆耳利于行,良药苦口利于病。——《增广贤文》
36. 投我以桃,报之以李。
37. 大道之行,天下为公。
38. 百学须先立志。
39. 尺有所短,寸有所长。
40. 五刑不如一耻。——吕坤《呻吟语?治道》
41. 鹬蚌相争,渔翁得利。
42. 先天下之忧而忧,后天下之乐而乐。
43. 知耻近乎勇。——《礼记?中庸》
44. 大鹏一日同风起,扶摇直上九万里。
45. 闲云潭影日悠悠,物换星移几度秋。——王勃《滕王阁诗》
46. 不蔽人之善,不言人之恶。——《战国策?魏策》
47. 知我者,谓我心忧,不知我者,谓我何求。——《诗经 · 黍离》
48. 赠梁任父同年
49. 爱人者,人恒爱之;敬人者,人恒敬之。——《孟子?离娄下》
50. 老当益壮,宁移白首之心?穷且益坚,不坠青云之志。——王勃《滕王阁序》
51. 三山半落青山外,一水中分白鹭洲。
52. 野火烧不尽,春风草又生。——白居易《草》
53. 不畏浮云遮望眼,自缘身在最高层。
54. 饭疏食,饮水,曲肱而枕之,乐亦在其中矣。不义而富且贵,于我如浮云。
55. 我寄愁心与明月,随风直到夜郎西。
56. 夫尺有所短,寸有所长。
57. 江东子弟多才俊,卷土重来未可知。
58. 人生无百岁,百岁复如何?古来英雄士,各已归山河。——刘基《绝句》
59. 差以毫厘,谬以千里。
60. 以爱己之心爱人,则尽仁。——张载《正蒙?中正》
61. 以铜为镜,可以正衣冠;以古为镜,可以知兴替;以人为镜,可以明得失。——《旧唐书?魏征列传》
62. 韬略终须建新国,奋发还得读良书。
63. 读书忌死读,死读钻牛角。
64. 退笔如山未足珍,读书万卷始通神。
65. 狱中题壁
66. 不愤不启,不悱不发。
67. 一日不书,百事荒芜。
68. 欲穷千里目,更上一层楼。
69. 莫愁前路无知己,天下谁人不识君。——高适《别董大》
70. 世事短如春梦,人情薄似秋云。不须计较苦劳心,万事原来有命。幸遇三杯酒好,况逢一朵花新。片时欢笑且相亲。明日阴晴未定。——朱敦儒《西江月》
71. 欲加之罪,何患无辞。
72. 莫等闲,白了少年头,空悲切。
73. 劳于读书,逸于作文。
74. 天行健,君子以自强不息。地势坤,君子以厚德载物。——《易传》
75. 寻寻觅觅,冷冷清清,凄凄惨惨戚戚。
76. 业精于勤,荒于嬉;行成于思,毁于随。
77. 采得百花成蜜后,为谁辛苦为谁甜。
78. 君子之交淡如水,小人之交甘若醴。
79. 知者不惑,仁者不忧,勇者不惧。
80. 捐躯赴国难,视死忽如归。
81. 但愿人长久,千里共蝉娟。
82. 出师未捷身先死,长使英雄泪沾襟。
83. 予独爱莲之出淤泥而不染,濯清涟而不妖,中通外直,不蔓不枝,香远益清,亭亭净植,可远观而不可亵玩焉。——周敦颐《爱莲说》
84. 有才不肯学干谒,何用年年空读书。
85. 循序而渐进,熟读而精思。
86. 洛阳亲友如相问,一片冰心在玉壶。
87. 位卑未敢忘忧国。
88. 已似句:西汉贾谊曾为大臣所忌,贬为长沙王太傅。这里借以自喻。
89. 正是江南好风景,落花时节又逢君。
90. 凡事预则立,不预则废。
91. 不登高山,不知天之高也;不临深溪,不知地之厚也。
92. 笔落惊风雨,诗成泣鬼神。
93. 以子之矛,攻子之盾。
94. 丹青不知老将至,富贵于我如浮云。
95. 千磨万击还坚劲,任尔东西南北风。
96. 人孰无过?过而能改,善莫大焉。——《左传?宣公二年》
97. 读书如行路,历险毋惶恐。
98. 天下兴亡,匹夫有责。
99. 千里之行,始于足下。
100. 试玉要烧三日满,辨材须待七年期。
101. 不以规矩,无以成方园。
102. 书读百遍,其义自见。
103. 一年之计在于春,一日之计在于晨。
104. 非学无以广才,非志无以成学。
105. 横眉冷对千夫指,俯首甘为孺子牛。
106. 君子莫大乎与人为善。——《孟子?公孙丑上》君子最高得德行就是同别人一道行善。
107. 夕阳无限好,只是近黄昏。
108. 逢人不说人间事,便是人间无事人。——杜荀鹤《赠质上人》
109. 与人善言,暖于布帛;伤人以言,深于矛戟。 ——《荀子?荣辱》
110. 为人性僻耽佳句,语不惊人死不休。
111. 不积跬步,无以至千里,不积小流,无以成江河。
112. 黑发不知勤学早,白首方悔读书迟。
作为座右铭的古诗名句 实用32句
1. 春风得意马蹄疾,一日看尽长安花。
2. 苟余心之端直兮,虽僻远其何伤?
3. 大丈夫宁可玉碎,不能瓦全。
4. 仁者无敌。——《孟子?梁惠王上》
5. 不飞则已,一飞冲天;不鸣则已,一鸣惊人。
6. 玉不琢,不成器;人不学,不知道。
7. 云横秦岭家何在,雪拥蓝关马不前。
8. 曾经沧海难为水,除却巫山不是云。
9. 荷尽已无擎雨盖,菊残犹有傲霜枝。
10. 臣心一片磁针石,不指南方不肯休。——文天祥《扬子江》
11. 人有耻,则能有所不为。——朱熹《朱子语类》倦十三
12. 读书不趁早,后来徒悔懊。
13. 百川东到海,何时复西归?
14. 业精于勤,荒于嬉;行成于思,毁于随。——韩愈《进学解》
15. 壮心未与年俱老,死去犹能作鬼雄。
16. 日月之行,若出其中。
17. 花开堪折直须折,莫待无花空折枝。
18. 疾风知劲草,岁寒见后凋。
19. 位卑未敢忘忧国,事定犹须待盖棺。
20. 日日深杯酒满,朝朝小圃花开。自歌自舞自开怀,且喜无拘无碍。青史几番春梦,黄泉多少奇才。不须计较与安排。领取而今现在。——朱敦儒《西江月》
21. 过而不改,是谓过矣。——《论语?卫灵公》:有了错误而不改正,这便真叫错误了。
22. 多情只有春庭月,犹为离人照落花。
23. 不贵于无过,而贵于能改过。——王守仁《改过》
24. 心病终须心药医,解铃还须系铃人。
25. 立身以立学为先,立学以读书为本。
26. 与人不求备,检身若不及。——《尚书?伊训》
27. 安能摧眉折腰事权贵,使我不得开心颜。——李白《梦游天姥吟留别》
28. 等闲,白了少年头,空悲切。
29. 改身之过,迁(发扬)身之善,谓之“修身”。——颜元《颜习斋先生言行录》
30. 十年磨一剑,霜刃未曾试。
31. 业精于勤荒于嬉,行成于思而毁于随。
32. 柳氏二外甥求笔迹
作为座右铭的古诗名句 实用62句
1. 夏日绝句
2. 不入虎穴,不得虎子。
3. 吃一堑,长一智。
4. 人有悲欢离合,月有阴晴圆缺。
5. 长风破浪会有时,直挂云帆济沧海。
6. 宽则得众。 ——《论语?阳货》
7. 非淡泊无以明志,非宁静无以致远。
8. 春宵
9. 己所不欲,勿施于人。——《论语?颜渊》
10. 博观而约取,厚积而薄发。
11. 有情芍药含春泪,无力蔷薇卧晓枝。
12. 受任于败军之际,奉命于危难之间。
13. 奇文共欣赏,疑义相如析。
14. 雪梅
15. 有则改之,无则加勉。——朱熹《四书章句集注?<论语集注>卷一》
16. 从善如登,从恶如崩。
17. 故福之为祸,祸之为福,化不可极,深不可测也。——《淮南子·人间训》
18. 苟利国家生死以,岂因祸福避趋之。——林则徐《赴戍登程,口占示家人》
19. 生于忧患,而死于安乐。
20. 人生自古谁无死,留取丹心照汗青。
21. 一张一弛,文武之道。
22. 壮志饥餐胡虏肉,笑谈渴饮匈奴血。
23. 察己则可以知人,察今则可以知古。
24. 志士仁人,无求生以害仁,有杀身以成仁。
25. 读书百遍,其义自现。
26. 竹石
27. 朝闻道,夕死可矣。
28. 爱之不以道,适所以害之也。——《资治通鉴》卷九十六 爱他的方式如果不正确,恰恰是害了他。
29. 天作孽,犹可违,自作孽,不可活。
30. 绿杨烟外晓寒轻,红杏枝头春意闹。
31. 言者无罪,闻者足戒。——白居易《与元九书》
32. 欲穷千里目,更上一层楼。——王之涣《登黄鹤楼》
33. 梅须逊雪三分白,雪却输梅一段香。——卢梅坡《雪梅》
34. 桐花万里丹山路,雏凤清于老凤声。
35. 知足不辱,知止不殆。
36. 位卑未敢忘忧国,事定犹须待阖棺。
37. 宝剑锋从磨砺出,梅花香自苦寒来。
38. 海纳百川,有容乃大。壁立千仞,无欲则刚。——林则徐
39. 老吾老,以及人之老;幼吾幼,以及人之幼。 ——《孟子?梁惠王上》
40. 三十功名尘与土,八千里路云和月。莫等闲白了少年头,空悲切!——岳飞《满江红》
41. 书卷多情似故人,晨昏忧乐每相亲。
42. 少壮不努力,老大徒伤悲。——《长歌行》
43. 烈士暮年,壮心不已。
44. 春归句:春已归而自己尚未回去。
45. 人不可以无耻,无耻之耻,无耻矣。——《孟子?尽心上》:不知羞耻的那种羞耻,才真的是不知羞耻啊!
46. 鸟欲高飞先振翅,人求上进先读书。
47. 士皆知有耻,则国家永无耻矣。——龚自珍《明良论二》
48. 夫所以读书学问,本欲开心明目,利于行耳。
49. 人生自古谁无死?留取丹心照汗青。
50. 春蚕到死丝方尽,蜡炬成灰泪始干。
51. 劝学
52. 乐民之乐者,民亦乐其乐;忧民之忧者,民亦忧其忧。
53. 晴川历历汉阳树,芳草萋萋鹦鹉洲。
54. 大直若屈,大巧若拙,大辩若讷。
55. 读书是在别人思想的帮助下,建立自己的思想。
56. 春色满园关不住,一枝红杏出墙来。
57. 月上柳梢头,人约黄昏后。
58. 见善则迁(学习),有过则改。——《周易?益?象》
59. 谁知盘中餐,粒粒皆辛苦。
60. 弃我去者,昨日之日不可留;乱我心者,今日之日多烦忧。——李白《宣州谢朓楼饯别校书叔云》
61. 赠萧瑀
62. 臣心一片磁针石,不指南方不肯休。