孟子的名言名句座右铭(推荐240句)
admin 2024-01-15 11:28:17 座右铭 30
孟子的名言名句座右铭 推荐65句
1. 滕文公上:或劳心,或劳力。劳心者治人,劳力者治于人。治于人者食人,治人者食于人──天下之通义也。 有恒产者有恒心,无恒产者无恒心 设为庠序学校以教之:庠者,养也;校者,教也;序者,射也。夏曰校,殷曰序,周曰庠,学则三代共之,皆所以明人伦也。人伦明于上,小民亲于下。有王者起,必来取法,是为王者师也。《诗》云‘周虽旧邦,其命惟新’,文王之谓也。子力行之,亦以新子之国。 ――孟子 《孟子》
2. 离娄上:人之患,在好为人师。 夫人必自侮,然后人侮之;家必自毁,而后人毁之;国必自伐,而后人伐之。《太甲》曰:‘天作孽,犹可违;自作孽,不可活’,此之谓也。 ――孟子 《孟子》
3. 宝珠玉者,殃必及身 ――孟子
4. 爱人者,人恒爱之;敬人者,人恒敬之。
5. 关于读书名言警句
6. 养心莫善于寡欲。
7. 生于忧患而死于安乐。 ――孟轲 《孟子・告子下》
8. 非不能也,是不为也。
9. 一日暴之,十日寒之,未有能生者也。
10. 乐民之乐者,民亦乐其乐;忧民之忧者,民亦忧其忧。乐以天下,忧以天下,然而不王者,未之有也。
11. 恭者不侮人,俭者不夺人。
12. 目之于色也,有同美焉。
13. 不以规矩,无以成方园。
14. 得道者多助,失道者寡助。 ――孟子
15. 人有不为也,而后可以有为。人要有所不为,才能有所为。
16. 人不可以无耻,无耻之耻,无耻矣。
17. 虽有天下易生之物,一日暴之,十日寒之,未有能生者也。
18. 无侧隐之心,非人也;无羞恶之心,非人也;无僻让之心,非人也。 ――孟轲
19. 说诗者,不以文害辞,不以辞害志。以意逆志,是为得之。
20. 登泰山而小天下。
21. 穷不失义,达不离道。
22. 五谷者,种之美者也,苟为不熟,不如荑稗。夫仁,亦在乎熟之而已矣。
23. 成功往往是最后一分钟来访的客人 ――孟子
24. 质胜文则野,文胜质则史 ――孟子
25. 爱人者,人恒爱之。敬人者,人恒敬之。 ――孟子 《孟子-离娄下》
26. 贤者而後乐此。不贤者虽有此,不乐也。
27. 不以规矩,无以成方圆。 ――孟子
28. 穷则独善其身,达则兼济天下。
29. 辞知其所蔽,淫辞知其所陷,邪辞知其所离,遁辞知其所穷。 ――孟轲
30. 人之患在好为人师。
31. 大人者,不失其赤子之心者也。
32. 贼仁者谓之“贼”,贼义者谓之“残”。残贼之人谓之“一夫”。闻诛一夫纣,未闻弑君也。
33. 保民而王,莫之能于御也。
34. 今王与百姓同乐,则王矣
35. 人告之以有过则喜。
36. 孟子名言
37. 有不虞之誉,有求全之毁。
38. 舜发于畎亩之中,傅说举于版筑之中,胶鬲举于鱼盐之中,管夷吾举于士,孙叔敖举于海,百里奚举于市。 故天将降大任于是人也,必先苦其心志,劳其筋骨,饿其体肤,空乏其身,行拂乱其所为,所以动心忍性,曾益其所不能。 人恒过,然后能改;困于心,衡于虑,而后作;征于色,发于声,而后喻。入则无法家拂士,出则无敌国外患者,国恒亡。 然后知生于忧患,而死于安乐也。 ――孟子
39. 上有好者,下必有甚焉者矣。
40. “责难于君谓之恭,陈善闭邪谓之敬,吾君不能谓之贼。” ――孟轲 《孟子・离娄上》
41. 情至之语,自能感人 ――孟子
42. 民事不可缓也。
43. 尽信书则不如无书。 ――孟子
44. 人之有道也,饱食暖衣、逸居而无教,则近于禽兽。圣人有忧之,使契为司徒,教以人伦:父子有亲,君臣有义,夫妇有别,长幼有序,朋友有信。
45. 不挟长,不挟贵,不挟兄弟而友。
46. 君子量不极,胸吞百川流 ――孟子
47. 杀一无罪非仁也,非其有而取之非义也。
48. 富贵不能淫,贫贱不能移,威武不能屈,此之谓大丈夫。
49. 告子上 食色,性也。 弈秋,通国之善弈者也。使弈秋诲二人弈,其一人专心致志,惟弈秋之为听。一人虽听之,一心以为有鸿鹄将至,思援弓缴而射之,虽与之俱学,弗若之矣。为是其智弗若与?曰非然也。 生,亦我所欲也;义,亦我所欲也。二者不可得兼,舍生而取义者也。 ――孟子 《孟子》
50. 得道者多助,失道者寡助。
51. 巨屦小屦同贾,人岂为之哉。
52. 尽信书则不如无书。
53. 人之易其言也,无责耳矣。
54. 鸡鸣而起,孳孳为善者,舜之徒也;鸡鸣而起,孳孳为利者,跖之徒也。欲知舜与跖之分,无他,利与善之间也。
55. 故天将降大任于斯人也,必先苦其心志,劳其筋骨,饿其体肤,空乏其身,行拂乱其所为, 所以动心忍性,增益其所不能。
56. 孟子的名言
57. 离娄之明,公输子之巧;不以规矩,不成方圆 ――孟子 《离娄篇》
58. 顺天者存,逆天者亡。 ――孟轲
59. 不以规矩.不能成方圆。
60. 天时不如地利,地利不如人和。
61. 五亩之宅,树之以桑,五十者可以衣帛矣。鸡豚狗彘之畜,无失其时,七十者可以食肉矣。百亩之田,勿夺其时,八口之家可以无饥矣。谨庠序之教,申之以孝悌之义,颁白者不负戴于道路矣。
62. 人皆可以为尧舜。
63. 权,然后和轻重;度,然后知长短。
64. 仁之胜不仁也,犹水胜火。今之为仁者,犹以一杯水救一车薪之火也;不熄,则谓之水不胜火,此又与于不仁之甚者也,亦终必亡而已矣。
65. 鱼,我所欲也。熊掌,亦我所欲也。二者不可得兼,舍鱼而取熊掌者也。生,亦我所欲也。义亦我所欲也。二者不可得兼,舍生而取义者也。
孟子的名言名句座右铭 推荐74句
1. 人无廉耻,王法难治 ――孟子
2. 家必自毁,而后人毁之。 ――孟轲 《孟子》
3. 关于环保名言警句
4. 心之官则思,思则得之,不思则不得也。
5. 仁人无敌于天下。
6. 人之相识,贵在相知;人之相知,贵在知心。 ――孟轲
7. 天下殆哉,岌岌乎。
8. 枉己者,未有能直人者也。 ――孟子
9. 恻隐之心,仁之端也;羞恶之心,义之端也;辞让之心,礼之端也;是非之心,智之端也。
10. 士无事而食,不可也。
11. 富岁,子弟多赖;凶岁,子弟多暴,非天之降才而殊也,其所以陷溺其心者然也。
12. 孟子孝道名言
13. 君子不以其所以养人者害人。 ――孟子
14. 关于人生名言警句
15. 枉己者,未有能直人者也。
16. 梁惠王下曰:“独乐乐,与人乐乐,孰乐?”曰:“不若与人。” 孟子对曰:“有。惟仁者为能以大事小,是故汤事葛,文王事昆夷;惟智者为能以小事大,故大王事獯鬻,句践事吴。以大事小者,乐天者也;以小事大者,畏天者也。乐天者保天下,畏天者保其国。《诗》云:‘畏天之威,于时保之。’” ――孟子 《孟子》
17. 国必自伐,而后人伐之 ――孟子 《孟子》
18. 不以规矩不能成为方圆 ――孟子
19. 仁则荣,不仁则辱。
20. 无父无君,是禽兽也。
21. 生,亦我所欲也;义,亦我所欲也:二者不可得兼,舍生而取义者也。――孟轲
22. 老吾老以及人之老;幼吾幼以及人之幼。 ――孟子
23. 君子不怨天,不尤人。
24. 居天下之广居,立天下之正位,行天下之大道;得志与民由之,不得志独行其道;富贵不能淫,贫贱不能移,威武不能屈:此之谓大丈夫。 ――孟子
25. 桀纣之失天下也,失其民也;失其民者,失其心也。得天下有道:得其民,斯得天下矣;得其民有道:得其心,斯得民矣;得其心有道:所欲与之聚之,所恶勿施,尔也。
26. 老吾老,以及人之老;幼吾幼,以及人之幼。
27. 尽信书,则不如无书。
28. 如欲平治天下,当今之世,舍我其谁也?
29. 彼一时,此一时也。
30. 生于忧患而死于安乐。
31. 有为者辟若掘井,掘井九轫而不及泉,犹为弃井也。
32. 存乎人者,莫良于眸子。眸子不能掩其恶。胸中正则眸子了焉;胸中不正则眸子眊焉。听其言也,观其眸子,人焉瘦哉?
33. 志士不忘在沟壑,勇士不忘在其元。 ――孟轲
34. 独乐乐,与人乐乐,孰乐?
35. 人若无志,与禽兽同类。
36. 生于忧患,死于安乐 ――孟子
37. 天时不如地利,地利不如人和。 ――孟轲
38. 恻隐之心,人皆有之;羞恶之心,人皆有之;恭敬之心,人皆有之;是非之心,人皆有之。恻隐之心,仁也;羞恶之心,义也;恭敬之心,礼也;是非之心,智也。仁义礼智非由外铄我也,我固有之也! ――孟子 《告子上》
39. 忧民之忧者,民亦忧其忧。
40. 摩顶放踵利天下,为之。
41. 恻隐之心,仁之端也;羞恶之心,义之端也;辞让之心,礼之端也;是非之心,智之端也。 ――孟轲
42. 言近而指远者,善言也。
43. 君子之守,修其身而天下平。
44. 贵,人之所欲;贵为天子,而不足以解忧 ――孟子
45. 孔子登东山而小鲁,登泰山而小天下。
46. 吾善养浩然之气。 ――孟子
47. 得道者多助,失道者寡助。寡助之至,亲戚畔之,多助之至,天下顺之。
48. 权,然后知轻重;度,然后知长短。 ――孟子
49. 其进锐者,其退速。
50. 鱼,我所欲也,熊掌亦我所欲也;二者不可得兼,舍鱼而取熊掌者也。生亦我所欲也,义亦我所欲也;二者不可得兼,舍生而取义者也。
51. 闻诛一夫纣矣,未闻弑君也。
52. 富贵不能淫,贫贱不能移,威武不能屈。 ――孟轲
53. 我善养吾浩然之气 ――孟子
54. 祸福无不自己求之者 ――孟子
55. 居移气,养移体。
56. 三代之得天下也,以仁;其失天下也,以不仁 ――孟子
57. 君子之守,修其身而天下平。 ――孟子
58. 惟有贤者然後乃得乐此耳。谓修尧舜之道,国家安宁,故得有此以为乐也。不贤之人,亡国破家,虽有此,亦为人所夺,故不得以为乐也。
59. 自暴者,不可与有言也;自弃者,不可与有为也 ――孟子
60. “不以规矩,无以成方园。 ――孟子”
61. 人不可以无耻。 ――孟子
62. 志,气之帅也 ――孟子
63. 孟子的名言警句
64. 故天将降大任于是人也,必先苦其心志,劳其筋骨,饿其体肤,空乏其心,行拂乱其所为,所以动心忍性,曾益其所不能。
65. 出乎尔者,反乎尔者也。
66. 君之视臣如手足,则臣之视君如腹心。君之视臣如犬马,则臣之视君如国人。君之视人如草芥,则臣之视君如寇仇 ――孟子 《孟子・离娄篇下》
67. 言近而指远者,善言也。 ――孟轲
68. 王顾左右而言他。
69. 富贵不能淫,贫贱不能移,威武不能屈,此之谓大丈夫。 ――孟子 《孟子》
70. 王之好乐甚,则齐国其庶几乎
71. 虽有智慧,不如乘势;虽有C基,不如待时。 ――孟子 《孟子》
72. 天下之本在国,国之本在家,家之本在身 ――孟子
73. 自暴者,不可与有言也;自弃者,不可与有为也。
74. 君子有三乐,而王天下不与存焉。 ――孟子
孟子的名言名句座右铭 推荐101句
1. 富贵不能淫,贫贱不能移,威武不能屈。
2. 文王之囿方七十里,刍荛者往焉,雉免者往焉。与民同之,民以为小,不亦宜乎
3. 民为贵,社稷次之,君为轻。
4. 其交也以道,以接也以礼。 ――孟子
5. 得道多助,失道寡助。 ――孟子
6. 君子莫大乎与人为善。
7. 达则兼济天下,穷则独善其身。 ――孟子
8. 得天下英才而教育之。
9. 惟仁者为能以大事小,是故汤事葛,文王事昆夷
10. 天下之本,国之本在家,家之本在身 ――孟子
11. 不以规距,不能成方员圆、。不以六律,不能正五音。
12. 瞰其亡也,而往拜之。
13. 说大人则藐之,勿视其巍巍然。
14. 穷则独善其身,达则兼善天下。
15. 有恒产者有恒心,无恒产者无恒心。苟无恒心,放辟邪侈,无不为已。
16. 关于理想名言警句
17. 人之安宅也;义,人之正路也。旷安宅而居,舍正路而不由,哀哉! ――孟子
18. 告子下 人人皆可以为尧舜 天将降大任于斯人也,必先苦其心志,劳其筋骨,饿其体肤,空乏其身,行拂乱其所为,所以动心忍性,曾益其所不能。(5月5日名言) 人恒过,然后能改;困于心,衡于虑,而后作;征于色,发于声,而后喻。 生于忧患,而死于安乐也。 ――孟子 《孟子》
19. 尊贤使能,俊杰在位。
20. 君之视臣如手足,则臣视君如腹心;君之视臣如犬马,则臣视君如国人;君之视臣如土芥,则臣视君如寇仇。
21. 有关于爱情名言警句
22. 离娄下 孟子曰:“原泉混混,不舍昼夜。盈科而后进,放乎四海,有本者如是,是之取尔。苟为无本,七八月之闲雨集,沟浍皆盈;其涸也,可立而待也。故声闻过情,君子耻之。” 孟子曰:“非礼之礼,非义之义,大人弗为。” 孟子曰:“人之所以异于禽于兽者几希,庶民去之,君子存之。” 爱人者,人恒爱之;敬人者,人恒敬之。 ――孟子 《孟子》
23. “自反而不缩,虽褐宽博,吾不惴焉;自反而缩,虽千万人,吾往矣” ――孟子 《孟子・公孙丑上》
24. 富贵不能淫,贫贱不能移,威武不能屈 ?? ――孟子 《滕文公》
25. 志,气之帅也。
26. 人皆可以为尧舜。 ――孟子
27. 大人者,不失其赤子之心也。
28. 穷困便独善其身,得志便兼善天下。
29. 尊贤使能,俊杰在位,则天下之士皆悦而愿立于其朝矣。
30. 人有不为也,而后可以有为。
31. 梁惠王上:老吾老,以及人之老;幼吾幼,以及人之幼。 仁者无敌。 保民而王,莫之能御也 权,然后知轻重;度,然后知长短。物皆然,心为甚。 五亩之宅,树之以桑,五十者可以衣帛矣;鸡豚狗彘之畜,无失其时,七十者可以食肉矣;百亩之田,勿夺其时,八口之家可以无饥矣;谨庠序之教,申之以孝悌之义,颁白者不负戴于道路矣。老者衣帛食肉,黎民不饥不寒,然而不王者,未之有也。 ――孟子 《孟子》
32. 尽心知性,尽性知天。 ――孟子
33. 以力假仁者霸。霸必有大国;以德行仁者王,王不待大,汤以七十里,文王以百里。以力服人者,非心服也,力不赡也;以德服人者,中心悦而诚服也,如七十子之服孔子也。
34. 尽心下 山径之蹊闲,介然用之而成路。为闲不用,则茅塞之矣 ――孟子 《孟子》
35. 天子不仁,不保四海;诸侯不仁,不保社稷;卿大夫不仁,不保宗庙;士庶人不仁,不保四体。
36. 乐民之乐者,民亦乐其乐。
37. 国人皆曰可杀。
38. 不仁而得国者,有之矣;不仁而得天下者,未之有也。
39. 生,亦我所欲也;义,亦我所欲也。二者不可兼得,舍生而取义者也。
40. 夫人必自侮,然后人侮之;家必自毁,而后人毁之;国必自伐,而后人伐之。
41. 公孙丑上:昔者曾子谓子襄曰:“子好勇乎?吾尝闻大勇于夫子矣:自反而不缩,虽褐宽博吾不惴焉;自反而缩,虽千万人吾往矣。” 我善养吾浩然之气。 以力服人者,非心服也,力不赡也;以德服人者,中心悦而诚服也。 无恻隐之心,非人也;无羞恶之心,非人也;无辞让之心,非人也;无是非之心,非人也。 恻隐之心,仁之端也;羞恶之心,义之端也;辞让之心,礼之端也;是非之心,智之端也。 ――孟子 《孟子》
42. 夫志,气之帅也。 ――孟轲
43. 谨庠序之教,申之以孝悌之义,颁白者不负戴於道路矣
44. 拔一毛而利天下,不为也。
45. 不以规矩,无以成方圆。
46. 生于忧患,死于安乐。得道者多助,失道者寡助。
47. 关于名言警句精选
48. 惟仁者宜在高位。不仁而在高位,是播其恶于众也。
49. 臣闻郊关之内,有囿方四十里,杀其麋鹿者如杀人之罪
50. 夫子言之,于我心有戚戚焉。
51. 故天将降大任于斯人也,必先苦其心志,劳其筋骨,饿其体肤,空乏其身,行拂乱其所为,所以动心忍性,曾益其所不能。 ――孟子 《孟子》
52. 君仁,莫不仁;君义,莫不义;君正,莫不正。
53. 仁者如射,射者正已而后发 ――孟子
54. 以五十步笑百步。
55. 仰不愧于天,俯不怍于人。 ――孟轲
56. 劳心者治人,劳力者治于人。
57. 父子有亲,君臣有交,夫妇有别,长幼有序,朋友有信。 ――孟子
58. 仁义礼智,非外铄我也,我固有之也,弗思耳矣 。
59. 人若无志,与禽兽同类。 ――孟轲 《孟子》
60. 不得乎亲,不可以为人;不顺乎亲,不可以为子。
61. 故天将降大任于是人也,必先苦其心志,劳其筋骨,饿其体肤,空乏其身,行拂乱其所为,所以动心忍性,曾益其所不能。
62. 君之视臣如手足,则臣视君如腹心;君之视臣如犬马,则臣视君如国人;君之视臣如土芥,则臣视君如寇仇。
63. 乐民之乐者,民亦乐其乐;忧民之忧者,民亦忧其忧。
64. 得道者多助,失道者寡助。寡助之至,亲戚畔之;多助之至,天下顺之。
65. 权然后知轻重,度然后知长短,物皆然,心为甚。
66. 杨子取为我,拔一毛而利天下,不为也。墨子兼爱,摩顶放踵利天下,为之。
67. 食色,性也。
68. 君子有三乐,而王天下不与存焉。父母俱在,兄弟无故,一乐也;仰不愧于天,俯不怍于人,二乐也;得天下英才而教育之,三乐也。
69. 易其田畴,薄其税敛,民可使富也。
70. 我善养吾浩然之气。
71. 人之患,在好为人师。
72. 不以规矩,不成方圆。
73. 老吾老,以及人之老,幼吾幼,以及人之幼。
74. 不以文章害辞,不以辞害志 ――孟子
75. 劳心者治人,劳力者治于人 ――孟子
76. 心之官则思,思则得之,不思则不得也。 ――孟轲
77. 省刑罚,薄税敛,深耕易耨。
78. 失天下者,失其民也;失其民者,失其心也 ――孟子
79. 胁肩谄笑,病于夏畦。
80. 厩有肥马,民有饥色,野有饿莩,此率兽而食人也。
81. 不违农,谷不可胜食也。
82. 我知言,我善养吾浩然之气。
83. 君子以仁存心,以礼存心。仁者爱人,有礼者敬人。爱人者人恒爱之,敬人者人恒敬之。
84. 君子有三乐,而王天下不与存焉。父母俱存,兄弟无故,一乐也;仰不愧于天,俯不怍于人,二乐也;得天下英才而教育之,三乐也。君子有三乐,而王天下不与存焉。 ――孟子
85. 出于其类,拔乎其萃。
86. 人不可以无耻。无耻之耻,无耻矣。 ――孟轲
87. 育才造士,为国之本 ――孟子
88. 穷则独善其身,达则兼济天下。 ――孟子 《尽心上》
89. 贤者在位,能者在职。
90. 孟子曰臧氏之子焉能使予不遇哉!旨意合同,若此者众。
91. 虽有天下易生之物也,一日曝之,十日寒之,未有能生者也。 ――孟轲
92. 仁者无敌。
93. 富岁,子弟多赖;凶岁,子弟多暴,非天之降才而殊也,其所以陷溺其心者然也。
94. 养心莫善于寡欲。 ――孟子
95. 争地以战,杀人盈野;争城以战,杀人盈城,此所谓率土地而食人肉,罪不容于死。
96. 惟孝顺父母,可以解忧。 ――孟子
97. 家必自毁,而后人毁之。
98. 生于忧患而死于安乐也。
99. 人之相识,贵在相知,人之相知,贵在知心。
100. 民为贵,社稷次之,君为轻 ――孟子
101. 尽心上 人不可以无耻。无耻之耻,无耻矣。 仰不愧于天,俯不怍于人。 掘井九轫而不及泉,犹为弃井也。 知者无不知也,当务之为急;仁者无不爱也,急亲贤之为务。 ――孟子 《孟子》