可以作为座右铭的诗词句子(合集116句)
admin 2024-01-01 09:35:11 座右铭 25
可以作为座右铭的诗词句子 合集116句
1. 捐躯赴国难,视死忽如归!
2. 山重水复疑无路,柳暗花明又村。
3. 词源倒倾三峡水,笔阵独扫千人军。
4. 君子上交不谄,下交不读。
5. 莫等闲、白了少年头,空悲切!
6. 双脚踏翻尘世浪,一肩担尽古今愁。
7. 回首向来萧瑟处,归去,也无风雨也无晴。
8. 螳螂方欲食蝉,而不知黄雀在后。
9. 道不行,乘桴浮于海,从我者其由与!
10. 流光容易把人抛,红了樱桃,绿了芭蕉。
11. 少年心事当拏云,谁念幽寒坐呜呃。
12. 今日楼台鼎鼐,明年带砺山河。
13. 安能摧眉折腰事权贵,使我不得开心颜。——李白《梦游天姥吟留别》
14. 长恨此身非我有,何时忘却营营。
15. 家必自毁,而后人毁之。
16. 欲填沟壑唯疏放,自笑狂夫老更狂。
17. 血沃中原肥劲草,寒凝大地发春华。
18. 江东子弟多才俊,卷土重来未可知。——杜牧《题乌江亭》
19. 士别三日,即更刮目相待。
20. 吏舍跼终年,出郊旷清曙。
21. 活到老,学到老,学到八十仍嫌少。
22. 世事漫随流水,算来一梦浮生。——李煜《乌夜啼》
23. 逝者如斯夫,不舍昼夜。
24. 劝君莫惜金缕衣,劝君须惜少年时。有花堪折直须折,莫待无花空折枝。——杜秋娘《金缕衣》
25. 静坐常思己过,闲谈莫论人非。
26. 会当凌绝顶,一览众山小。——杜甫《望岳》
27. 人善我,我亦善之;人不善我,我亦善之。
28. 贵而不骄,胜而不悖,贤而能下,刚而能忍。
29. 盛年不再来,一日难再晨。
30. 野火烧不尽,春风草又生。——白居易《草》
31. 欲买桂花同载酒,终不似,少年游。
32. 忆年十五心尚孩,健如黄犊走复来。
33. 欲穷千里目,更上一层楼。——王之涣《登黄鹤楼》
34. 义者,心之养也;利者,体之养也。
35. 三十功名尘与土,八千里路云和月。莫等闲白了少年头,空悲切!——岳飞《满江红》
36. 天生我材必有用,千金散尽还复来。——李白《将进酒》
37. 别来十年学不厌,读破万卷诗愈美。
38. 不以物喜,不以己悲。——范仲淹《岳阳楼记》
39. 梅须逊雪三分白,雪却输梅一段香。——卢梅坡《雪梅》
40. 小荷才露尖尖角,早有蜻蜓立上头。
41. 士志于道,而耻恶衣恶食者,未足与议也。
42. 海纳百川,有容乃大。壁立千仞,无欲则刚。——林则徐
43. 利剑不在掌,结友何须多?——曹植《野田黄雀行》
44. 人生无百岁,百岁复如何?古来英雄士,各已归山河。——刘基《绝句》
45. 我自横刀向天笑,去留肝胆两昆仑。
46. 长风破浪会有时,直挂云帆济沧海。
47. 浓绿万枝红一点,动人春色不须多。
48. 读书能养气,乃为善读书。
49. 长太息以掩涕兮,哀民生之多艰。
50. 臣心一片磁针石,不指南方不肯休。——文天祥《扬子江》
51. 更愿诸公著意,休教忘了中原。
52. 若想人前显贵,必得背后受罪。
53. 君子死知己,提剑出燕京。——陶渊明《咏荆轲》
54. 振长策而御宇内,执搞朴而震天下。
55. 大弦嘈嘈如急雨,小弦切切如私语。
56. 身不正,不足以服;言不诚,不足以动。
57. 此别应须各努力,故乡犹恐未同归。
58. 世事多因忙里错,好人多半苦中来。
59. 勉之期不止,多获由力耘。
60. 业无高卑志当坚,男儿有求安得闲?
61. 知我者,谓我心忧,不知我者,谓我何求。——《诗经 · 黍离》
62. 天才不会毁于他人,只会毁于自己。
63. 熟读唐诗三百首,不会作诗也会吟。
64. 君子坦荡荡,小人常嘁嘁。
65. 古来青史谁不见,今见功名胜古人。
66. 日日深杯酒满,朝朝小圃花开。自歌自舞自开怀,且喜无拘无碍。青史几番春梦,黄泉多少奇才。不须计较与安排。领取而今现在。——朱敦儒《西江月》
67. 东边日出西边雨,道是无晴却有晴。
68. 采得百花成蜜后,为谁辛苦为谁甜。
69. 心正自然邪不扰,身端怎有恶来欺。
70. 人生若尘露,天道邈悠悠。——阮籍《咏怀》
71. 予独爱莲之出淤泥而不染,濯清涟而不妖,中通外直,不蔓不枝,香远益清,亭亭净植,可远观而不可亵玩焉。——周敦颐《爱莲说》
72. 丈夫志四海,万里犹比邻。
73. 劝君出语须诚实,口舌从来是祸基。
74. 窗间白发催愁境,烛底苍头劝读书。
75. 生大笑能几回,斗酒相逢须醉倒。
76. 时人不识凌云木,直待凌云始道高。——杜荀鹤《小松》
77. 真亦假时假亦真,无为有处有还无!
78. 黑发不知勤学早,白首方悔读书迟。
79. 壮志饥餐胡虏肉,笑谈渴饮匈奴血。
80. 世事短如春梦,人情薄似秋云。不须计较苦劳心,万事原来有命。幸遇三杯酒好,况逢一朵花新。片时欢笑且相亲。明日阴晴未定。——朱敦儒《西江月》
81. 天行健,君子以自强不息。地势坤,君子以厚德载物。——《易传》
82. 闲云潭影日悠悠,物换星移几度秋。——王勃《滕王阁诗》
83. 风萧萧兮易水寒,壮士去兮不复还!
84. 诚无不动者,修身则身正,治事则事理。
85. 莫愁前路无知己,天下谁人不识君。——高适《别董大》
86. 日不读,口生荆棘;三日不弹,手生荆棘。
87. 志不强者智不达,言不信者行不果。
88. 少壮不努力,老大徒伤悲。——《长歌行》
89. 不识庐山真面目,只缘身在此山中。
90. 业精于勤,荒于嬉;行成于思,毁于随。——韩愈《进学解》
91. 苟利国家生死以,岂因祸福避趋之。——林则徐《赴戍登程,口占示家人》
92. 千锤万凿出深山,烈火焚烧若等闲。粉身碎骨全不怕,要留清白在人间。——于谦《石灰吟》
93. 虚负凌云万丈才,一生襟抱未曾开。
94. 弃我去者,昨日之日不可留;乱我心者,今日之日多烦忧。——李白《宣州谢朓楼饯别校书叔云》
95. 栽培剪伐须勤力,花易凋零草易生。——苏舜钦《题花山寺壁》
96. 以修身自强,则名配尧禹。
97. 故福之为祸,祸之为福,化不可极,深不可测也。——《淮南子·人间训》
98. 宣父犹能畏后生,丈夫未可轻年少。
99. 学向勤中得,萤窗万卷书。
100. 我自是年少,韶华倾负。
101. 业精于勤,荒于嬉,行成于思,毁于随。
102. 巧者劳而知者忧,无能者无所求。
103. 先发制人,后发制于人。
104. 人同心,其利断金;同心之言,其臭如兰。
105. 世人笑我忒风颠,我笑世人看不穿。
106. 读书切戒在慌忙,涵泳工夫兴味长。
107. 明鉴,所以照形也;往古,所以知今也。
108. 盛衰各有时,立身苦不早。
109. 千功名尘与土,八千里云和月。
110. 老当益壮,宁移白首之心?穷且益坚,不坠青云之志。——王勃《滕王阁序》
111. 读书患不多,思义患不明。患足己不学,既学患不行。
112. 却将万字平戎策,换得东家种树书。
113. 悲吟雨雪动林木,放书辍剑思高堂。
114. 忙于采集的蜜蜂,无暇在人前高谈阔论。
115. 人才难得而易失,人主不可不知之。
116. 逢人不说人间事,便是人间无事人。——杜荀鹤《赠质上人》